O ne bakıştı o ne yakıştı
O ne koşuştu ey gençliğim
Sana kim yan gözle bakmıştı
Hep yere yıkmıştım bildiğim
Gönüllere hiç girmediğim
İstediğime huzur vermediğim
Gece gündüz barlarda seninle gezdiğim
Seviyorum derken yalandan söylediğim
Ayrılıkta ağlayan güzellere selam vermediğim
O ne fırtına ne kasırgaydı benimle oldu
Gençliğim dediğim nasıl bir anda benimle soldu
Neydi sendeki o delilik arayıp neden beni buldu
Beni buldu da neden bir anda hemen kayboldu
Her şeyi ben bilirim yalanıyla gezdirmiştin
Babam bir şey bilmez diye küstürtmüştün
Severken kaba sevdim aşkı seninle ben öldürdüm
Her gördüğüm ışığa beni koşturttun
Her ışık bana ait değilmiş niye beni yordurttun
Her gördüğümü manasız çıplak seyrettirdin
Gören gözlerimi edebe büründürmedin
Dilime sahip çıkmadın edepsiz sözlerle edepsiz gezdirttin
Bilecekleri mi unutturdun
Bildiklerimle amel ettirmedin bilgisizlikle kudurttun
Feveran ile iç geçişle çatlamayla beni yaktın bitirdin
Kızgınlığın ateşini soğuk diye gönlümde biriktirdin
Kızgınlığın alevinde beni yaktın pişeceksin dedin kül ettin
Son demlerimde çekip gittin veda etmeden gittin
Renkli yünler yumaklar gibi beni dağıttın
Ben benim içimde olan seni bilmedim
Sen benim içimde beni bildin
Boş yollarda gezdirttin
Her gün beni sahte gülüşlerle gezdirttin
Oysa Yüce Allah gizlediğimi de
Gizlemediğimi ne şekilde olursa bilirken
Ben onu bilmedim eyvah ki eyvah
Bu ne gençlikti bir anda geldi yaktı yıktı geçti
İhtiyarlık deminde beni hatalarımla yedi bitirdi
Gönlüm coşardı Akdeniz Karadeniz gibi asi
Güzel bir kız görsen peşinde koşardın şaşı şaşı
Kız kardeşin peşinde koşan olunca patlatırdın kaşı
Ona yan gözle bakan için çıkarırdın savaşı
Başka kızlar olunca alırdın alttan atardın bakışı
Sana gelince peşinde koştuğun kıza caka atardın
Nerede sabah nerede akşam olsa yatardın
Bana kimse karışmasın diye gönülleri yıkardım
Yaptıklarım hataymış neden şimdi anladım
Canım babam gönül çınarım yıkıldı
Neden helallik almadım gözleri açık kaldı
Bu ne gençlikti bir anda geldi yaktı yıktı geçti
İhtiyarlık deminde beni hatalarımla yedi bitirdi
Hatırlar mısın gençliğim şimdi bu ihtiyarlık deminde
Benim gibi hatırlar mısın şimdi bilmem
Annem babam hercai sevme derdi gülmezsin
Elin koynun boş kalır sonra sen üzülürsün
Bizde çekip gidince yalnızlığınla kalır kendine küsersin
Sanki dedik hatırlar mısın siz sanki çok mu gülersiniz
Birbirinizi seversiniz sevginizi bir çiçekle bitirirsiniz
Yüzlerce çiçek kokladım hepsini hırpaladım
Şimdi koklayacak saracak bir çiçeğim kalmadı anladım
Bilgimle taşlardaki nakış gibi nakış işleyemedim
Bilgisizliğim ile taşlardan taş gönlümle adam gibi sevmedim
Af etmek süratle yanımda geçmedi görmedim
Anlayışlı olmanın güzelliğin sesi kulağıma ziyafet vermedi
Afiyette olmanın değerini bilmedin afiyet olsun demedin
Elem dertleri göz ardı ettin elem derdi terk etmedin geri vermedim
Her gördüğüme gözlerinin nasibi dedirttin
Benim olmayanları elde etmem için gece gündüz çileler çektirdin
Göz kamaştıran güzelliğinin sırrına eremedim
Sonrasında anlamıştık hayat bize de hep gülmez küsermiş
İnsan annesiz babasız kalınca değerini anlar bilirmiş
Onlar gittikten sonra da elden bir şey gelmezmiş
Pişmanlıklar içinde yaşar gidermiş
Elimi suya uzattırdın suyun akıp gelmesi için beklettin
Ellerini uzat avuçla iç serinle neden demedin
Zulüm etmek düşmanlıktı bilmedim
Zalimleri sevdim namertlerin kapısını açtım
Sofrasına oturdum onların huyunu suyunu aldım
Zulüm düşmanlıktı cezası vardı
Ondan düşmandı görmedim yanıldım
Saldırıya karşılık vermek meşru müdafaaydı
Çılgınlıklarıma müdafaa ettirmedin seyirci kaldım yıkıldım
Zalimlerin namertlerin arkasında haksızca kötü evlere gittim
Arkalarından girmek yerine o kötülüğe bulaşmalarını sağlamadım
İyilik takva ile olmadım yaşamadım
Kötülükte savaşmadım kötülüğe karıştım
Ruhumu savaşın içine sokmadım aziz etmedim
Kazandığım malım benim dedim hiç infak etmedim
Hayat bana kocaman ellerini açmıştı görmedim
Ben ellerimle karartım akıl edemedim
İdrakin merkezinde kaçtım kapısını açıp içeri girmedim
Ellerimle kazandığım acıları mı şimdi yaşıyorum
Bu ne gençlikti bir anda geldi yaktı yıktı geçti
İhtiyarlık deminde beni hatalarımla yedi bitirdi
Şimdi ihtiyarlık deminde olgunluğu yaşarım
O gençlik günlerine bakar bende şaşarım
O günler gelse o hatalarımdan kaçarım
Babamın kucağına sığınır akşama kadar yatarım
Artık olan oldu elden ne gelir hatalarıma bakarım
Kaba oldu sevmelerim olmadı birisi yar
Yar olanda kabalığımın yanımda durmadı
Yar koynunda değil kuru yerde yatarım
Bu hatıraları şimdi ateşlerin içinde yakarım
Kendi hatama kendi yalnızlığıma pişman bakarım
Gençliğimin hataları içinde yaşarım
Bu ne gençlikti bir anda geldi yaktı yıktı geçti
İhtiyarlık deminde beni hatalarımla yedi bitirdi
Hatanın pişmanlığını yaşamam derdim
Bu gençlik bende kalacak gitmez hiç derdim
O fikirsiz fikirlerle ben nasıl bilmem gezerdim
Sevmediğim kim varsa hep kaba sözler söylerdim
Tüm şarkılar aşklarımı bana söylüyor sanırdım
Tüm şarkıların içinde kendimi bulur içinde yatardım
Benim için değilmiş şarkılar geç öğrendim
Gönülde sevenler içinmiş hercailer için değilmiş
Neden böyleydim deli dolu ömür gelir geçermiş
Geç ayıktım iş işten çoktan geçmiş
Sevdiğim dediklerim beni terk edip gitmiş
Ben gibi sevenin olmazmış elbet seveni
Gidenler çok iyi etmiş kurtulmuşlar yakmamışlar bedeni
Nasıl oldu da unuttum ben beni yoktan var edeni
Pişmanlığı yaşamam diyen pişmanlığa düşermiş
Bu ne gençlikti bir anda geldi yaktı yıktı geçti
İhtiyarlık deminde beni hatalarımla yedi bitirdi
Mehmet Aluç © Kul Mehmet
Son düzenleme: