Gâh:
(Geh) f. Yer.
(Yer ve zaman bildiren "ek" dir.)
Gâh-bâ-gâh:
f. Zaman zaman.
Gâh bâşed gâh nebâşed:
Bazı olur, bazı da olmaz.
Gâh ü bî-gâh:
Sıralı sırasız, vakitli vakitsiz.
İstinadgâh:
f. Dayanacak yer. Güvenecek yer veya kimse.
Gâhî:
(Gehî) Arasıra, zaman zaman.
Mesîregâh:
f. Seyir yeri. Seyrangâh.
Namazgâh:
Namaz kılınan yer. İbadetgâh. Eskiden şehir dışında, kırda ve sed üzerinde mihrab konulmak suretiyle namaz kılınmak için yapılan yere verilen addır.
* Bir kasabanın bütün halkını bir arada bulunduran geniş sahaya da bu ad verilirdi. Bayramlarda ve fevkalâde günlerde kasaba ve civar köyler halkı hep birden orada toplanırlardı.
Seyrangâh:
f. Seyir yeri. Gezme ve eğlenme yeri.
Talimgâh:
Tâlim ve öğrenme yeri.
Tenezzühgâh:
Gam ve kederi izale için gezintiye çıkılan yer.
K:Yeni Lûgat
(Geh) f. Yer.
(Yer ve zaman bildiren "ek" dir.)
Gâh-bâ-gâh:
f. Zaman zaman.
Gâh bâşed gâh nebâşed:
Bazı olur, bazı da olmaz.
Gâh ü bî-gâh:
Sıralı sırasız, vakitli vakitsiz.
İstinadgâh:
f. Dayanacak yer. Güvenecek yer veya kimse.
Gâhî:
(Gehî) Arasıra, zaman zaman.
Mesîregâh:
f. Seyir yeri. Seyrangâh.
Namazgâh:
Namaz kılınan yer. İbadetgâh. Eskiden şehir dışında, kırda ve sed üzerinde mihrab konulmak suretiyle namaz kılınmak için yapılan yere verilen addır.
* Bir kasabanın bütün halkını bir arada bulunduran geniş sahaya da bu ad verilirdi. Bayramlarda ve fevkalâde günlerde kasaba ve civar köyler halkı hep birden orada toplanırlardı.
Seyrangâh:
f. Seyir yeri. Gezme ve eğlenme yeri.
Talimgâh:
Tâlim ve öğrenme yeri.
Tenezzühgâh:
Gam ve kederi izale için gezintiye çıkılan yer.
K:Yeni Lûgat
