Peygamberimiz(s.av), "Siz, kıyamet günü kendi isimleriniz ve babalarınızın adları ile (huzurı ilâhîye) çağrılacaksınız Bu sebeple isimlerinizi güzelleştiriniz"
Fadıl (Arapça) Erdemli, faziletli
Fahrettin (Arapça) Dinin övdüğü, seçkin
Fahri (Arapça) Karşılık beklemeden yapılan iş
Faik (Arapça) Manevi olarak üstün, seçkin
Faruk (Arapça) Doğruyu yanlıştan ayıran
Fatih (Arapça) Fetheden
Fazlı (Arapça) Erdemlilik, iyilik
Fecri (Arapça) Tan yeri ağarması
Ferdi (Arapça) Özel, şahsi
Ferhad (Arapça) Rahatlık, sevinç
Feridun (Arapça) Kıymetli cevher, sekizinci gök
Ferit (Arapça) Avcı kuş, katılaşmış şey
Ferruh (Farsça) Aydın insan, nur yüzlü
Fethi (Arapça) Fetihle ilgili
Fethullah (Arapça) Allah'ın fetih kısmet ettiği, dinin açılması
Fevzi (Arapça) Zafer kazanan
Feyiz (Arapça) Nimet, ihsan, bereket
Feyzullah (Arapça) Allah'ın bereketi, bolluğu, ilim verdiği
Feyyaz (Arapça) Çok feyizli, bolluk bereket veren
Fırat (Arapça) Tatlı su, bir nehir ismi
Fikret (Arapça) Murat, maksat, idrak, düşünme
Fuad (Arapça) Gönül, yürek
Fadıl (Arapça) Fazıl.
Fahrettin (Arapça) Dinin övünç kaynağı.
Falih (Arapça) 1. Başarılı ve mutlu kimse.
2. Toprağı süren, eken kimse.
Faysal (Arapça) 1. Keskin kılıç.
2. Hâkim.
3. Kesin hüküm, karar.
Feda (Arapça) 1. Bir amaç uğruna değerli bir şeyi gözden çıkarma.
2. Kurban.
Fahri (Arapça) 1. Onurla ilgili, onursal.
2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet.
Faruk (Arapça) 1. Haklıyı haksızdan ayıran, adaletli.
2. Keskin.
3. Hz. Ömer’in lakabı.
Fazıl (Arapça) Erdemli.
Fedai (Arapça) 1. Yüksek bir ülkü uğrunda her türlü tehlikeyi göze alan kimse.
2. Bir kimseyi veya bir yeri koruyan, muhafız.
Fahim (Arapça) 1. Büyük, ulu.
2. Onurlu, saygın.
3. Anlayışlı, akıllı.
Fakih (Arapça) 1. Anlayışlı, zeki kimse.
2. Fıkıh bilgini.
Farabi (Arapça) 1. Farap adlı ilden olan kimse.
2. 870-950 yılları arasında yaşamış büyük Türk İslâm düşünürünün adı.
Fasih (Arapça) Güzel, düzgün ve açık konuşan, konuşma yeteneği olan kimse.
Fedakâr (Arapça) Kendini, kendi çıkarlarını feda etmekten çekinmeyen, özverili.
Fehamet (Arapça) 1. Büyüklük, ululuk.
2. Saygınlık, değer, onur.
Fahir (Arapça) 1. Şanlı, şerefli, onurlu.
2. Övünen, iftihar eden.
3. Parlak, gösterişli, güzel.
Faik (Arapça) Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce.
Farik (Arapça) Ayıran, ayırıcı.
Fatih (Arapça) 1. Fetheden, zafer kazanan.
2. Açan, kapılar açan.
3. Osmanlı Padişahı II. Mehmet'in lakabı.
Fazlı (Arapça) Erdemli, üstün, iyiliksever.
Fehamettin (Arapça) Dinin büyüklüğü, ululuğu.
Fakirullah (Arapça) Tanrı’nın büyüklüğü karşısında âciz olan kimse.
Faris (Arapça) 1. Atlı, süvari.
2. İyi ata binen.
3. Anlayışlı, sevgili.
Fatin (Arapça) Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse.
Fazlullah (Arapça) Allah’ın erdemi, üstünlüğü.
Fehimdar (Arapça) Zekâ, anlayış, kavrayış sahibi kimse.
Fersan (Farsça) Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Fettah (Arapça) 1. Üstün gelmiş, zafer kazanmış.
2. Fetheden, açan.
3. Allah'ın adlarındandır. Feyzan (Arapça) 1. Bolluk, bereket.
2. Taşma, taşkın.
Feray (Farsça) Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Feruzat (Arapça) Hayırlı, kutlu.
Fevzullah (Arapça) Allah’ın üstünlüğü.
Feyzullah (Arapça) Allah’ın bereketi.
Ferah (Türkçe) 1. Ar. Gönül açıklığı, sevinç, sevinme.
2. Far. Açık, aydınlık.
Ferdar (Farsça) Güce, saygınlığa sahip kimse.
Feritkan (Arapça) Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Ferzan (Farsça) Bilim ve hikmet.
Feyha (Arapça) Büyük, geniş, engin.
Feza (Arapça) 1. Uzay.
2. Geniş alan.
3. Geniş ova.
Fercan (Farsça) Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Ferhan (Arapça) 1. Sevinçli, neşeli.
2. Memnun.
Ferkan (Farsça) Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Feyman (Farsça) Ahlakta olgunluğu amaçlama, iyi ahlaka yönelme.
Fezahan (Arapça) Yükselmeyi amaçlayan hükümdar.
Ferda (Farsça) 1. Yarın.
2. Gelecek.
3. Öbür dünya, ahiret.
Ferhat (Arapça) 1. Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren.
2. Sevinç, neşe.
3. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Ferman (Farsça) 1. Buyruk, emir.
2. Tanrı buyruğu.
Feyyaz (Arapça) 1. Bereket ve bolluk veren.
2. Allah.
Fezai (Arapça) Uzayla ilgili, uzaya ait.
Ferahi (Farsça) Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Feramuz (Farsça) Kale muhafızı, koruyucusu.
Ferdal (Arapça) Dalın tomurcuğu.
Ferhattin (Arapça) Dinin coşkusu, sevinci.
Fermani (Farsça) Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Fethullah (Arapça) Allah’ın fethi.
Fırat (Arapça) 1. Asurca. Geniş akarsu.
2. Far. Geçit veren, üstünden geçmeye uygun.
3. Türkiye ve Suriye’nin doğu bölgelerini sulayan, Irak’ı aşan, Dicle ırmağıyla birleşerek Basra körfezine dökülen büyük nehir.
Furkan (Arapça) 1. İyi ile kötü, doğru ile yanlış arasındaki farkı gösteren her şey.
2. Kur'an-ı Kerim.
Fuat (Arapça) Gönül, kalp, yürek.
Fadıl (Arapça) Erdemli, faziletli
Fahrettin (Arapça) Dinin övdüğü, seçkin
Fahri (Arapça) Karşılık beklemeden yapılan iş
Faik (Arapça) Manevi olarak üstün, seçkin
Faruk (Arapça) Doğruyu yanlıştan ayıran
Fatih (Arapça) Fetheden
Fazlı (Arapça) Erdemlilik, iyilik
Fecri (Arapça) Tan yeri ağarması
Ferdi (Arapça) Özel, şahsi
Ferhad (Arapça) Rahatlık, sevinç
Feridun (Arapça) Kıymetli cevher, sekizinci gök
Ferit (Arapça) Avcı kuş, katılaşmış şey
Ferruh (Farsça) Aydın insan, nur yüzlü
Fethi (Arapça) Fetihle ilgili
Fethullah (Arapça) Allah'ın fetih kısmet ettiği, dinin açılması
Fevzi (Arapça) Zafer kazanan
Feyiz (Arapça) Nimet, ihsan, bereket
Feyzullah (Arapça) Allah'ın bereketi, bolluğu, ilim verdiği
Feyyaz (Arapça) Çok feyizli, bolluk bereket veren
Fırat (Arapça) Tatlı su, bir nehir ismi
Fikret (Arapça) Murat, maksat, idrak, düşünme
Fuad (Arapça) Gönül, yürek
Fadıl (Arapça) Fazıl.
Fahrettin (Arapça) Dinin övünç kaynağı.
Falih (Arapça) 1. Başarılı ve mutlu kimse.
2. Toprağı süren, eken kimse.
Faysal (Arapça) 1. Keskin kılıç.
2. Hâkim.
3. Kesin hüküm, karar.
Feda (Arapça) 1. Bir amaç uğruna değerli bir şeyi gözden çıkarma.
2. Kurban.
Fahri (Arapça) 1. Onurla ilgili, onursal.
2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet.
Faruk (Arapça) 1. Haklıyı haksızdan ayıran, adaletli.
2. Keskin.
3. Hz. Ömer’in lakabı.
Fazıl (Arapça) Erdemli.
Fedai (Arapça) 1. Yüksek bir ülkü uğrunda her türlü tehlikeyi göze alan kimse.
2. Bir kimseyi veya bir yeri koruyan, muhafız.
Fahim (Arapça) 1. Büyük, ulu.
2. Onurlu, saygın.
3. Anlayışlı, akıllı.
Fakih (Arapça) 1. Anlayışlı, zeki kimse.
2. Fıkıh bilgini.
Farabi (Arapça) 1. Farap adlı ilden olan kimse.
2. 870-950 yılları arasında yaşamış büyük Türk İslâm düşünürünün adı.
Fasih (Arapça) Güzel, düzgün ve açık konuşan, konuşma yeteneği olan kimse.
Fedakâr (Arapça) Kendini, kendi çıkarlarını feda etmekten çekinmeyen, özverili.
Fehamet (Arapça) 1. Büyüklük, ululuk.
2. Saygınlık, değer, onur.
Fahir (Arapça) 1. Şanlı, şerefli, onurlu.
2. Övünen, iftihar eden.
3. Parlak, gösterişli, güzel.
Faik (Arapça) Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce.
Farik (Arapça) Ayıran, ayırıcı.
Fatih (Arapça) 1. Fetheden, zafer kazanan.
2. Açan, kapılar açan.
3. Osmanlı Padişahı II. Mehmet'in lakabı.
Fazlı (Arapça) Erdemli, üstün, iyiliksever.
Fehamettin (Arapça) Dinin büyüklüğü, ululuğu.
Fakirullah (Arapça) Tanrı’nın büyüklüğü karşısında âciz olan kimse.
Faris (Arapça) 1. Atlı, süvari.
2. İyi ata binen.
3. Anlayışlı, sevgili.
Fatin (Arapça) Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse.
Fazlullah (Arapça) Allah’ın erdemi, üstünlüğü.
Fehimdar (Arapça) Zekâ, anlayış, kavrayış sahibi kimse.
Fersan (Farsça) Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Fettah (Arapça) 1. Üstün gelmiş, zafer kazanmış.
2. Fetheden, açan.
3. Allah'ın adlarındandır. Feyzan (Arapça) 1. Bolluk, bereket.
2. Taşma, taşkın.
Feray (Farsça) Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Feruzat (Arapça) Hayırlı, kutlu.
Fevzullah (Arapça) Allah’ın üstünlüğü.
Feyzullah (Arapça) Allah’ın bereketi.
Ferah (Türkçe) 1. Ar. Gönül açıklığı, sevinç, sevinme.
2. Far. Açık, aydınlık.
Ferdar (Farsça) Güce, saygınlığa sahip kimse.
Feritkan (Arapça) Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Ferzan (Farsça) Bilim ve hikmet.
Feyha (Arapça) Büyük, geniş, engin.
Feza (Arapça) 1. Uzay.
2. Geniş alan.
3. Geniş ova.
Fercan (Farsça) Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Ferhan (Arapça) 1. Sevinçli, neşeli.
2. Memnun.
Ferkan (Farsça) Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Feyman (Farsça) Ahlakta olgunluğu amaçlama, iyi ahlaka yönelme.
Fezahan (Arapça) Yükselmeyi amaçlayan hükümdar.
Ferda (Farsça) 1. Yarın.
2. Gelecek.
3. Öbür dünya, ahiret.
Ferhat (Arapça) 1. Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren.
2. Sevinç, neşe.
3. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Ferman (Farsça) 1. Buyruk, emir.
2. Tanrı buyruğu.
Feyyaz (Arapça) 1. Bereket ve bolluk veren.
2. Allah.
Fezai (Arapça) Uzayla ilgili, uzaya ait.
Ferahi (Farsça) Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Feramuz (Farsça) Kale muhafızı, koruyucusu.
Ferdal (Arapça) Dalın tomurcuğu.
Ferhattin (Arapça) Dinin coşkusu, sevinci.
Fermani (Farsça) Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Fethullah (Arapça) Allah’ın fethi.
Fırat (Arapça) 1. Asurca. Geniş akarsu.
2. Far. Geçit veren, üstünden geçmeye uygun.
3. Türkiye ve Suriye’nin doğu bölgelerini sulayan, Irak’ı aşan, Dicle ırmağıyla birleşerek Basra körfezine dökülen büyük nehir.
Furkan (Arapça) 1. İyi ile kötü, doğru ile yanlış arasındaki farkı gösteren her şey.
2. Kur'an-ı Kerim.
Fuat (Arapça) Gönül, kalp, yürek.
