عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ ((إِذَا سَمِعْتُمُ النِّدَاءَ فَقُولُوا مِثْلَ مَا يَقُولُ الْمُؤَذِّنُ))
Ebu Said el-Hudri(ra) anlatıyor:Resulullah(sav) buyurdu ki : Ezanı işittiğinizde Müezzinin söylediğinin aynısını söyleyin.
فَاخْتَلَفَ الْعُلَمَاءُ فِي مَعْنَاهُ
Alimler bu hadisin manasında farklı görüşler beyan etmişlerdir.
فَذَهَبَ بَعْضُهُمْ إِلَى أَنَّ الَّذِي يَسْمَعُ النِّدَاءَ يَقُولُ مِثْلَ مَا يَقُولُ الْمُؤَذِّنُ مِنْ أَوَّلِ الْأَذَانِ إِلَى آخِرِهِ
Bazıları : ''Ezanı işittiği zaman başından sonuna kadar müezzinin dediklerinin aynısını söyler'' görüşünü tercih etmiştir.
وَحُجَّتُهُمْ ظَاهِرُ هَذَا الْحَدِيثِ وَعُمُومُهُ
وَحَدِيثُ أُمِّ حَبِيبَةَ
Delilleri ise , bu hadisin zahiri(dış manası),geneli ve Ümmü Habibe(r.anha)'dan rivayet edilen hadisi şeriftir.
وَقَالَ آخَرُونَ يَقُولُ كَمَا يَقُولُ الْمُؤَذِّنُ فِي كُلِّ شَيْءٍ إِلَّا فِي قَوْلِهِ حَيَّ عَلَى الصَّلَاةِ حَيَّ عَلَى الْفَلَاحِ فَإِنَّهُ يَقُولُ إِذَا سَمِعَ الْمُؤَذِّنَ يَقُولُ ذَلِكَ لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ ثُمَّ يُتِمُّ الْأَذَانَ مَعَهُ إِلَى آخِرِهِ
Sonraki Alimler şöyle der : Kişi her birinde Müezzinin söylediği gibi söyler.Ancak Heyye ala-ssalah ve Heyye ala'l-felah sözü hariç.(Bu kısmın aynısını söylemez.)
Bunu duyarsa ''La Havle Ve la Kuvvete İlla Billah'' der.Ve Ezanı sonuna kadar onunla beraber tamamlar.(Ezanın sonunda : Allahuekber ve La İlahe İllallah kısmında aynısını tekrarlar ve bitirir)
[İbn Abdilber,El İstizkar,1/372 -Beyrût/Darul Kutubil İlmiyye-İlk Baskı Tarihi:2000)
Ebu Said el-Hudri(ra) anlatıyor:Resulullah(sav) buyurdu ki : Ezanı işittiğinizde Müezzinin söylediğinin aynısını söyleyin.
فَاخْتَلَفَ الْعُلَمَاءُ فِي مَعْنَاهُ
Alimler bu hadisin manasında farklı görüşler beyan etmişlerdir.
فَذَهَبَ بَعْضُهُمْ إِلَى أَنَّ الَّذِي يَسْمَعُ النِّدَاءَ يَقُولُ مِثْلَ مَا يَقُولُ الْمُؤَذِّنُ مِنْ أَوَّلِ الْأَذَانِ إِلَى آخِرِهِ
Bazıları : ''Ezanı işittiği zaman başından sonuna kadar müezzinin dediklerinin aynısını söyler'' görüşünü tercih etmiştir.
وَحُجَّتُهُمْ ظَاهِرُ هَذَا الْحَدِيثِ وَعُمُومُهُ
وَحَدِيثُ أُمِّ حَبِيبَةَ
Delilleri ise , bu hadisin zahiri(dış manası),geneli ve Ümmü Habibe(r.anha)'dan rivayet edilen hadisi şeriftir.
وَقَالَ آخَرُونَ يَقُولُ كَمَا يَقُولُ الْمُؤَذِّنُ فِي كُلِّ شَيْءٍ إِلَّا فِي قَوْلِهِ حَيَّ عَلَى الصَّلَاةِ حَيَّ عَلَى الْفَلَاحِ فَإِنَّهُ يَقُولُ إِذَا سَمِعَ الْمُؤَذِّنَ يَقُولُ ذَلِكَ لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ ثُمَّ يُتِمُّ الْأَذَانَ مَعَهُ إِلَى آخِرِهِ
Sonraki Alimler şöyle der : Kişi her birinde Müezzinin söylediği gibi söyler.Ancak Heyye ala-ssalah ve Heyye ala'l-felah sözü hariç.(Bu kısmın aynısını söylemez.)
Bunu duyarsa ''La Havle Ve la Kuvvete İlla Billah'' der.Ve Ezanı sonuna kadar onunla beraber tamamlar.(Ezanın sonunda : Allahuekber ve La İlahe İllallah kısmında aynısını tekrarlar ve bitirir)
[İbn Abdilber,El İstizkar,1/372 -Beyrût/Darul Kutubil İlmiyye-İlk Baskı Tarihi:2000)
