Derviş:
f. Gayet mütevazi ve kanaatkâr olan.
* Kimsesiz, fakir.
* Mâneviyâtla gönlü zengin olan fakir.
* Mürid veya şeyh.
Dervişâne:
f. Dervişe yakışır halde, saflık ve kalenderlikle. Müstağni ve fakir bir surette.
Dervişân:
(Derviş. C.) f. Dervişler.
K:Yeni Lûgat
