Rabbim bir ikindi ezanıyla geliyorum Sana
Bir ikindinin gölgesinde güçsüz ve günahkar çalıyorum kapını
Kapın ki kimseye kapanmadı
Kapın ki nur oldu, rahmet oldu, ümit oldu..
Kapında köleyim, bir garip divaneyim Ya Rabbi
Lûtfet de Senin aşkınla öleyim Ya Rabbi
Edep bilmedim, aczimi giyindim geldim
Dağ gibi günahıma katından bir mağfiret dilenirim
Taşıyamadığım yükümü bir alıversen Ya Rabbi
Haddimi bilemedim, nefsimi terbiye edemedim..
Sus, dediğin yerde konuştum; konuş , dediğin yerde sustum.
Öyle açtım ki kapılarını kalbimin, gizliyi saklıyı söyledim..
Tohumu topraktan çıkardım, meyvem hani, dedim..
Sırrımı ifşa ettim, Senin haremgâhına başka kapılar araladım..
Olmadı vallahi, dayanamadım, billahi dayanamadım..
Senin nazarının değdiği yere başka sevmeleri yakıştıramadım..
Hak verdim Yunus’a, dedim ben dahi:
Bana Seni gerek, Seni..
Bana Seni gerek, Seni..
Bir anlık temâyülüm bitirdi beni, anladım ki gönlüm Seninle diri
Kalbimin sahibisin, onu terk etme Ya Rabbi, nazarın ki en kutsal misafirim,
Yüreğimi konuksuz, onu Sensiz, onu ıssız bırakma Ya Rabbi…
Âmin..
