Bâd ne demekti?

ma'vera

Emektar
Özel Üye
Bâd:
f. Yel. Rüzgâr. Soluk. Nefes.

Bâd-ı berîn:
Sabah rüzgârı. * Lâtif hava.


Bâd-ı cem: Hz. Süleyman Peygamberin hükmettiği yel, rüzgar.


Bâd-ı cenûbî: Güney rüzgârı.


Bâd-ı hazan: Sonbahar rüzgârı.


Bâd-ı hevâ: Hevâ ve heves. Eğlence. Bedava. Boş.


Bâd-ı pürgû: Devamlı sesler çıkaran, ıslık çalan rüzgar.


Bâd-ı sabâ: Baharda esen hafif ve hoş rüzgar, seher yeli.


Bâd-ı semûm: Çölde, sıcakta gündüz esen sıcak yel. Sam yeli. Zehirli rüzgâr.


Bâd-ı subh: Sabah rüzgârı.


Bâd-ı şimalî: f. Kuzey rüzgârı. * Nefes, soluk. * Ah sesi, ah çekme. * Allah'ın inâyeti. * Medih. * Söz. * Büyüklük taslama, kibirlilik. * şarap.


Bâd-ı tecelli: Tecelli rüzgârı. * Kader.



K:Yeni Lûgat
 
Üst