Kurtuluş Destanı
Bin dokuz yüz yirmi on iki Şubat,
Maraşlı indirdi düşmana tokat,
Gözlerde bir ışık, mutluluk kat kat,
Zaferler diyarı Kahraman Maraş.
İmam sarılınca ilk silahına,
İşaret oldu bu, şehir halkına,
Herkes birden koştu silah başına,
Efeler diyarı Kahraman Maraş.
Unutmak mümkün mü hiç Aslan Bey'i,
Çeteler düzmekte buldu çareyi,
Hele o Hoca’yı, Ulu Cami’yi,
Çeteler diyarı Kahraman Maraş.
Yiğitler can verdi, seni vermedi,
Böyle kahramanlık dünya görmedi,
Senem Ayşe bile eve girmedi,
Yiğitler diyarı Kahraman Maraş.
Ölenler şehitlik şerbeti içti,
Kalanlar gaziler safına geçti,
Yarab o ne coşku, o ne sevinçti,
Gaziler diyarı Kahraman Maraş.
İstiklâl güneşi sönmezdi Türk'ün,
Esareti gözü görmezdi Türk'ün,
Maraş yabancının değildi Türk'ün,
Edeler diyarı Kahraman Maraş
Şair Mehmet Akif Baltutan
Cuma ve Bayrak
Bir cuma vaktinde Ulu Camii’de,
Çok ciddi telaş var hem ahalide.
Nedir bu manzara nedir bu zemin,
Ağzını açmıyor bıçak kimsenin.
Heyecan dalgası artıyor her an,
Vakit geldi fakat okunmaz ezan.
Yaralanmış kalpler üzgün bakışlar,
Maraş'ta çok büyük bir hadise var.
El atmış bayrağa hain Fransız,
Kalenin burcunda yoktu ay-yıldız.
Evet hadise bu, fakat çare ne?
Cemaat soruyor bunu bilene.
Ne yapmalı derken yükseldi bir ses,
Hocanın sesiydi anladı herkes.
Bayrağımız yoktur olmaz bu namaz,
Esaret altında cuma kılınmaz.
İslâm’ın emrinde hür olur millet,
İslâmsız, bayraksız yoktur hürriyet.
İslâm olan gelsin çeksin sancağı,
Dikelim yerine şanlı bayrağı.
Allah Allah sesi... Ve bir hamlede,
Düşman tepelendi, bayrak kalede.
H. Tevfik Paksu
Ey Tabanca
Senin attığın kurşun korudu mahremimi,
Senin attığın kurşun kurtardı haremimi,
Bu kurşunu atınca sütü halis bir İmam,
Allah bize gösterdi lütfüyle keremini.
Senin attığın kurşun önce heyecan oldu,
Senin attığın kurşun yerinde bir an oldu,
Kıvanç verdi Maraş’a, birleşmeye savaşa,
On Bir, On İki Şubat sonunda bayram oldu.
Senin attığın kurşun yaraladı birini,
Senin attığın kurşun gebertti diğerini,
Türkoğlu çok düşkündür namusuna arına,
Hacı hoca da tutar mücahidin yerini.
Senin attığın kurşun ölüm oldu, kan oldu,
Senin attığın kurşun şeref oldu, şan oldu,
Maraş böyle kurtuldu Türkiye’de ilk defa,
Kendini kurtaran kent tarihe destan oldu.
Senin attığın kurşun evvel gözde yaş oldu,
Senin attığın kurşun sonra bize baş oldu,
Azmimizle savaştık topa tüfeğe karşı,
Madalyalı ilk şehir Kahraman Maraş oldu.
Senin attığın kurşun bize önayak oldu,
Senin attığın kurşun millete dayak oldu
Kurşunlar çok atıldı o mübarek ellerle,
Kalemizin burcundan inmeyen bayrak oldu
Şair Hıdır İlyas Hurma
Maraşlı
Zafer yolu vardı kara bağrında,
Nice canlar helâk oldu yolunda,
Bütün ülkemizde Anadolu’da,
Siftah mermisini yaktı Maraşlı.
Muhit ilhamını Maraş’tan aldı,
Düşman ordusu şaşırdı kaldı,
Karşı duranlar hep canından oldu,
Kaleye bayrağını dikti Maraşlı.
Eser oldu bu iş tarihte durur,
İnsanlar fanidir sonunda ölür,
Haksızlık sonunda (belasın) bulur,
Unutulmaz bir iş yaptı Maraşlı.
Şahap der ki hem söyledim hem de gördüm bu işi,
Çarpıştı önünde er olan kişi,
Cephane taşıdı hep körü şaşı,
Destanlara örnek oldu Maraşlı
Şahap KısakürekKırkıncı Yılı Kutlarken
Tam kırk yıl önceydi şanlı Maraş’ta,
Kurtuluş gününü ilân eyledik.
Can alıp can verdik kanlı savaşta,
Tarihe ciltlerle sayfa ekledik.
Allah Allah sesi, arşa çıkarken,
Maraşlı eliyle evin yakarken,
Kale burcuna bayrak dikerken,
Surların taşını kanla süsledik.
Kimimiz gazidir, kimimiz şehit,
Nice yara aldı bunca mücahit,
İşte Toğuzata burdadır şahit,
Vatandaki kiri biz temizledik.
Bir sabah kesildi çağlayan seller,
Hürriyet bağında açıldı güller,
Cihana yayarken zaferi yeller,
Badi sabalardan şifa bekledik
Şair Mustafa Zülkadiroğluİlk Zafer Müjdesin Verdiği Gündür
Haber saldı, köy, kasaba her yana,
El basıldı, Sancak, Bayrak, Kur'an'a,
Gavurun kurşunu geçmez adama,
Diyerek savaşa durduğu gündür.
Haykırışı, titretirken her yeri,
İleri fırlayıp, bakmayıp geri,
Mitralyoza karşı, çekip hançeri,
Düşmanın bağrından vurduğu gündür.
Ölmek var da, dönmek yoktur bu yolda,
Şehitlik en yüksek rütbedir kulda,
Yediden yetmişe bir birlik hâlde,
Hak yolunda düğün kurduğu gündür.
Çeteler kınından kılıncı çekip,
Çivi başlarından, mermiler döküp,
Koca bir devletin döşüne çöküp,
Burnunu yerlere sürdüğü gündür.
Aşık Karaozan Maraşlı
Türk Milleti esir olamaz deyip,
Zillet zincirini kırdı Maraşlı.
Yediden yetmişe kefenin giyip,
Düşmanı bağrından vurdu Maraşlı.
Yetmişlik ihtiyar Sütçü İmam’la,
Sarıldı silaha yüce imanla,
Boğdu düşmanını kanla, dumanla,
Vermedi yabana yurdu Maraşlı.
İngiliz, Fransız, Yerli Ermeni,
Yenemedi billâh Senem Ayşe’mi,
Çuhadar on yedi yaşında yeni,
Çetesi yenilmez ordu Maraşlı.
Yıldırdın düşmanı sen Toğuzata’m,
Karakız, Evliya, Doktor Mustafa’m,
Her ferdin kahraman hangisin sayam,
Bu mukaddes ateş kordu Maraşlı.
Âşık Karaozanİstiklâl ve Cuma
Cuma günü idi hutbede İmam,
Mahsundu karşıda bayraksız kalem,
Dedi, “Bu takdirde Cuma'yı kılmam,”
Hışımla burçlara baktı Maraşlı.
Hürriyet imanla bir olur ancak,
Kalenin burcunda durmalı sancak,
Kiminde mavuzer, kiminde bıçak.
Bayrağa madalya taktı Maraşlı.
Yediden yetmişe ayakta vatan,
Bir iman seliyle kaleye akan,
Sanki bir kasırga, sanki bir tufan.
Namluya sürülmüş oktu Maraşlı.
Hanifi Sarıyıldız
Maraş’a Soyadı
Dört taraftan düşman, toplar atıyor,
Vurun arkadaşlar, vatan batıyor!
Sabiler sıbyanlar mâtem tutuyor,
Ulu Allah’ına güvendi Maraş.
Silâhımız yoksa baltaya n'oldu?
Düşmanlar korkudan sarardı soldu,
Çok şükür Mevlâ’ya muzaffer oldu,
Vatan cidalinde ve yandı Maraş.
Çeteler evlerin barkların yaktı.
Yükseldi alevler semaya çıktı.
Beşikte masumlar "Ya selâm" çekti,
Bu cenk düğününe inandı Maraş.
Ahmet Bertizlioğlu
Maraş
İç alemin ölçüsüz zenginliği var,
Yok gösteriş onda, ruh zenginliği var,
İçmekte maraş pınarbaşından kevser,
Nurlar dağıtan birde güvercinlik'i var
Maraş Türkiye’min kalem kaşıdır,
Maraş Türkiye’min köşe taşıdır,
Maraş tarihleri inşa ettiren,
Koca Sinanların ustabaşıdır.
Arif Nihat Asya12 Şubat
12 Şubat'ı bilmezsen öğren,
İstiklal harcının konduğu gündür,
Türk’ü öldü sanan kahpe düşmanın,
Beline ilk darbe indiği gündür.
Bu savaş kurtuluş haberi idi,
Uyardı komşumuz Gazi Antep'i,
Nihayet topyekün İstiklâl Harbi,
Türk'ün kaderinin döndüğü gündür.
Şair Ali Bakırcıoğlu Bir Kanlı Güneş
Sütçü İmam patlattı Maraş harbini,
Düşmana o vurdu hem ilk darbını,
Tarih unutur mu, unutmaz bunu.
Kahramanlar yurdu bu şanlı şehir,
Yolları oldu kan akan bir nehir.
Aşıkoğlu bekler gelir sırası,
Evini yakmaya hazır çırası,
Düşmanın kalede yok bandırası.
Kahramanlar yurdu bu şanlı kale,
Düşman alıklaştı şaştı bu hâle.
Nedirli’den kalktı Molla Osman Hoca,
Molla Ahmet el atmış kırık kılıca,
Dağlar mı dayanır bundaki güce.
Toplandı aslanlar Maraş’ta o gün,
Başlayacak yarın kanlı bir düğün.
Yarpız’dan yekindi nebi edeler,
Göksün, Elbistan’dan geldi çeteler,
Bertiz çeteleri dağları deler.
Kahraman Maraşlı vurdu düşmanı,
Barut, kan kokusu sardı her yanı.
Kadın erkek vurdu, Tanrım nasıl iş,
Senem Ayşe, Yusuf Çavuş, hem Mılliş,
Hayrullah, Evliya kanlı bir döğüş.
Karakız’ın oğlu vurur düşmana,
Şehitler Maraş’ı boyarlar kana.
Kimi şehit oldu, kimisi gazi,
Döğüştü Maraşlı kan dolu gözü,
Öksüz, yetim kaldı nice bin kuzu.
Kahraman yatağı, şanlısın Maraş,
Kaçırdın düşmanı, Antep’e ulaş.
Kahraman yatağı şanlısın Maraş,
Sana helal olsun bu kanlı güreş,
Kaçırdın düşmanı Antep’e ulaş.
Söylerim Mustafa Kara’dır adım.
Ne olur o güreşte ben de olaydım.
Şair Mustafa KaraIlk kurşun
O gün tarih tavşan uykusundan uyandı,
O gün destanlara geçecek özge bir andı.
Bütün Türkler o günü gurur ile andılar.
İstanbul’da İngiliz çizmesi, Maraş'ta Fransız,
Vatan işgal altında, yıl bin dokuz yüz on dokuz.
Boy tüfeklere barut basıldı karanlıkta...
Sarhoş Ermenilerle, yılışık Fransızlar,
Hamamdan çıkanların peçesini yırttılar.
Türkün namusuna el uzandığı vaktidir.
Kadınların çığlığı çınlar Uzunoluk’ta,
Ve Maraşlı toplanır tek ruhta bir solukta.
Yüzüne tükürün nefretle hür dünyanın.
Kahveden ilk koşan Çakmakçı Sait’tir,
O, namus uğruna vurulan ilk şehittir.
Ruhunu melekler kucakladı sessizce.
O ân bir şimşek çakar beyninde Sütçü İmam’ın,
Sütçü dükkânından, kapısına doğru koşar hamamın.
Karadağına mermi yerine kin doldurur.
Namus en kutsal emanettir onca,
İşte bu yüzden patlar o ihtiyar tabanca.
Devrildi Fransızlar, toprak kana bulandı.
Sütlerden ak alnını Hakka doğru kaldırır,
Tarih ürperiyorken, Sütçü İmam haykırır:
“Peçemize uzananı pençe olsa da kırarız.”
Şair Hacı Ali Uyduran
Bin dokuz yüz yirmi on iki Şubat,
Maraşlı indirdi düşmana tokat,
Gözlerde bir ışık, mutluluk kat kat,
Zaferler diyarı Kahraman Maraş.
İmam sarılınca ilk silahına,
İşaret oldu bu, şehir halkına,
Herkes birden koştu silah başına,
Efeler diyarı Kahraman Maraş.
Unutmak mümkün mü hiç Aslan Bey'i,
Çeteler düzmekte buldu çareyi,
Hele o Hoca’yı, Ulu Cami’yi,
Çeteler diyarı Kahraman Maraş.
Yiğitler can verdi, seni vermedi,
Böyle kahramanlık dünya görmedi,
Senem Ayşe bile eve girmedi,
Yiğitler diyarı Kahraman Maraş.
Ölenler şehitlik şerbeti içti,
Kalanlar gaziler safına geçti,
Yarab o ne coşku, o ne sevinçti,
Gaziler diyarı Kahraman Maraş.
İstiklâl güneşi sönmezdi Türk'ün,
Esareti gözü görmezdi Türk'ün,
Maraş yabancının değildi Türk'ün,
Edeler diyarı Kahraman Maraş
Şair Mehmet Akif Baltutan
Cuma ve Bayrak
Bir cuma vaktinde Ulu Camii’de,
Çok ciddi telaş var hem ahalide.
Nedir bu manzara nedir bu zemin,
Ağzını açmıyor bıçak kimsenin.
Heyecan dalgası artıyor her an,
Vakit geldi fakat okunmaz ezan.
Yaralanmış kalpler üzgün bakışlar,
Maraş'ta çok büyük bir hadise var.
El atmış bayrağa hain Fransız,
Kalenin burcunda yoktu ay-yıldız.
Evet hadise bu, fakat çare ne?
Cemaat soruyor bunu bilene.
Ne yapmalı derken yükseldi bir ses,
Hocanın sesiydi anladı herkes.
Bayrağımız yoktur olmaz bu namaz,
Esaret altında cuma kılınmaz.
İslâm’ın emrinde hür olur millet,
İslâmsız, bayraksız yoktur hürriyet.
İslâm olan gelsin çeksin sancağı,
Dikelim yerine şanlı bayrağı.
Allah Allah sesi... Ve bir hamlede,
Düşman tepelendi, bayrak kalede.
H. Tevfik Paksu
Ey Tabanca
Senin attığın kurşun korudu mahremimi,
Senin attığın kurşun kurtardı haremimi,
Bu kurşunu atınca sütü halis bir İmam,
Allah bize gösterdi lütfüyle keremini.
Senin attığın kurşun önce heyecan oldu,
Senin attığın kurşun yerinde bir an oldu,
Kıvanç verdi Maraş’a, birleşmeye savaşa,
On Bir, On İki Şubat sonunda bayram oldu.
Senin attığın kurşun yaraladı birini,
Senin attığın kurşun gebertti diğerini,
Türkoğlu çok düşkündür namusuna arına,
Hacı hoca da tutar mücahidin yerini.
Senin attığın kurşun ölüm oldu, kan oldu,
Senin attığın kurşun şeref oldu, şan oldu,
Maraş böyle kurtuldu Türkiye’de ilk defa,
Kendini kurtaran kent tarihe destan oldu.
Senin attığın kurşun evvel gözde yaş oldu,
Senin attığın kurşun sonra bize baş oldu,
Azmimizle savaştık topa tüfeğe karşı,
Madalyalı ilk şehir Kahraman Maraş oldu.
Senin attığın kurşun bize önayak oldu,
Senin attığın kurşun millete dayak oldu
Kurşunlar çok atıldı o mübarek ellerle,
Kalemizin burcundan inmeyen bayrak oldu
Şair Hıdır İlyas Hurma
Maraşlı
Zafer yolu vardı kara bağrında,
Nice canlar helâk oldu yolunda,
Bütün ülkemizde Anadolu’da,
Siftah mermisini yaktı Maraşlı.
Muhit ilhamını Maraş’tan aldı,
Düşman ordusu şaşırdı kaldı,
Karşı duranlar hep canından oldu,
Kaleye bayrağını dikti Maraşlı.
Eser oldu bu iş tarihte durur,
İnsanlar fanidir sonunda ölür,
Haksızlık sonunda (belasın) bulur,
Unutulmaz bir iş yaptı Maraşlı.
Şahap der ki hem söyledim hem de gördüm bu işi,
Çarpıştı önünde er olan kişi,
Cephane taşıdı hep körü şaşı,
Destanlara örnek oldu Maraşlı
Şahap KısakürekKırkıncı Yılı Kutlarken
Tam kırk yıl önceydi şanlı Maraş’ta,
Kurtuluş gününü ilân eyledik.
Can alıp can verdik kanlı savaşta,
Tarihe ciltlerle sayfa ekledik.
Allah Allah sesi, arşa çıkarken,
Maraşlı eliyle evin yakarken,
Kale burcuna bayrak dikerken,
Surların taşını kanla süsledik.
Kimimiz gazidir, kimimiz şehit,
Nice yara aldı bunca mücahit,
İşte Toğuzata burdadır şahit,
Vatandaki kiri biz temizledik.
Bir sabah kesildi çağlayan seller,
Hürriyet bağında açıldı güller,
Cihana yayarken zaferi yeller,
Badi sabalardan şifa bekledik
Şair Mustafa Zülkadiroğluİlk Zafer Müjdesin Verdiği Gündür
Haber saldı, köy, kasaba her yana,
El basıldı, Sancak, Bayrak, Kur'an'a,
Gavurun kurşunu geçmez adama,
Diyerek savaşa durduğu gündür.
Haykırışı, titretirken her yeri,
İleri fırlayıp, bakmayıp geri,
Mitralyoza karşı, çekip hançeri,
Düşmanın bağrından vurduğu gündür.
Ölmek var da, dönmek yoktur bu yolda,
Şehitlik en yüksek rütbedir kulda,
Yediden yetmişe bir birlik hâlde,
Hak yolunda düğün kurduğu gündür.
Çeteler kınından kılıncı çekip,
Çivi başlarından, mermiler döküp,
Koca bir devletin döşüne çöküp,
Burnunu yerlere sürdüğü gündür.
Aşık Karaozan Maraşlı
Türk Milleti esir olamaz deyip,
Zillet zincirini kırdı Maraşlı.
Yediden yetmişe kefenin giyip,
Düşmanı bağrından vurdu Maraşlı.
Yetmişlik ihtiyar Sütçü İmam’la,
Sarıldı silaha yüce imanla,
Boğdu düşmanını kanla, dumanla,
Vermedi yabana yurdu Maraşlı.
İngiliz, Fransız, Yerli Ermeni,
Yenemedi billâh Senem Ayşe’mi,
Çuhadar on yedi yaşında yeni,
Çetesi yenilmez ordu Maraşlı.
Yıldırdın düşmanı sen Toğuzata’m,
Karakız, Evliya, Doktor Mustafa’m,
Her ferdin kahraman hangisin sayam,
Bu mukaddes ateş kordu Maraşlı.
Âşık Karaozanİstiklâl ve Cuma
Cuma günü idi hutbede İmam,
Mahsundu karşıda bayraksız kalem,
Dedi, “Bu takdirde Cuma'yı kılmam,”
Hışımla burçlara baktı Maraşlı.
Hürriyet imanla bir olur ancak,
Kalenin burcunda durmalı sancak,
Kiminde mavuzer, kiminde bıçak.
Bayrağa madalya taktı Maraşlı.
Yediden yetmişe ayakta vatan,
Bir iman seliyle kaleye akan,
Sanki bir kasırga, sanki bir tufan.
Namluya sürülmüş oktu Maraşlı.
Hanifi Sarıyıldız
Maraş’a Soyadı
Dört taraftan düşman, toplar atıyor,
Vurun arkadaşlar, vatan batıyor!
Sabiler sıbyanlar mâtem tutuyor,
Ulu Allah’ına güvendi Maraş.
Silâhımız yoksa baltaya n'oldu?
Düşmanlar korkudan sarardı soldu,
Çok şükür Mevlâ’ya muzaffer oldu,
Vatan cidalinde ve yandı Maraş.
Çeteler evlerin barkların yaktı.
Yükseldi alevler semaya çıktı.
Beşikte masumlar "Ya selâm" çekti,
Bu cenk düğününe inandı Maraş.
Ahmet Bertizlioğlu
Maraş
İç alemin ölçüsüz zenginliği var,
Yok gösteriş onda, ruh zenginliği var,
İçmekte maraş pınarbaşından kevser,
Nurlar dağıtan birde güvercinlik'i var
Maraş Türkiye’min kalem kaşıdır,
Maraş Türkiye’min köşe taşıdır,
Maraş tarihleri inşa ettiren,
Koca Sinanların ustabaşıdır.
Arif Nihat Asya12 Şubat
12 Şubat'ı bilmezsen öğren,
İstiklal harcının konduğu gündür,
Türk’ü öldü sanan kahpe düşmanın,
Beline ilk darbe indiği gündür.
Bu savaş kurtuluş haberi idi,
Uyardı komşumuz Gazi Antep'i,
Nihayet topyekün İstiklâl Harbi,
Türk'ün kaderinin döndüğü gündür.
Şair Ali Bakırcıoğlu Bir Kanlı Güneş
Sütçü İmam patlattı Maraş harbini,
Düşmana o vurdu hem ilk darbını,
Tarih unutur mu, unutmaz bunu.
Kahramanlar yurdu bu şanlı şehir,
Yolları oldu kan akan bir nehir.
Aşıkoğlu bekler gelir sırası,
Evini yakmaya hazır çırası,
Düşmanın kalede yok bandırası.
Kahramanlar yurdu bu şanlı kale,
Düşman alıklaştı şaştı bu hâle.
Nedirli’den kalktı Molla Osman Hoca,
Molla Ahmet el atmış kırık kılıca,
Dağlar mı dayanır bundaki güce.
Toplandı aslanlar Maraş’ta o gün,
Başlayacak yarın kanlı bir düğün.
Yarpız’dan yekindi nebi edeler,
Göksün, Elbistan’dan geldi çeteler,
Bertiz çeteleri dağları deler.
Kahraman Maraşlı vurdu düşmanı,
Barut, kan kokusu sardı her yanı.
Kadın erkek vurdu, Tanrım nasıl iş,
Senem Ayşe, Yusuf Çavuş, hem Mılliş,
Hayrullah, Evliya kanlı bir döğüş.
Karakız’ın oğlu vurur düşmana,
Şehitler Maraş’ı boyarlar kana.
Kimi şehit oldu, kimisi gazi,
Döğüştü Maraşlı kan dolu gözü,
Öksüz, yetim kaldı nice bin kuzu.
Kahraman yatağı, şanlısın Maraş,
Kaçırdın düşmanı, Antep’e ulaş.
Kahraman yatağı şanlısın Maraş,
Sana helal olsun bu kanlı güreş,
Kaçırdın düşmanı Antep’e ulaş.
Söylerim Mustafa Kara’dır adım.
Ne olur o güreşte ben de olaydım.
Şair Mustafa KaraIlk kurşun
O gün tarih tavşan uykusundan uyandı,
O gün destanlara geçecek özge bir andı.
Bütün Türkler o günü gurur ile andılar.
İstanbul’da İngiliz çizmesi, Maraş'ta Fransız,
Vatan işgal altında, yıl bin dokuz yüz on dokuz.
Boy tüfeklere barut basıldı karanlıkta...
Sarhoş Ermenilerle, yılışık Fransızlar,
Hamamdan çıkanların peçesini yırttılar.
Türkün namusuna el uzandığı vaktidir.
Kadınların çığlığı çınlar Uzunoluk’ta,
Ve Maraşlı toplanır tek ruhta bir solukta.
Yüzüne tükürün nefretle hür dünyanın.
Kahveden ilk koşan Çakmakçı Sait’tir,
O, namus uğruna vurulan ilk şehittir.
Ruhunu melekler kucakladı sessizce.
O ân bir şimşek çakar beyninde Sütçü İmam’ın,
Sütçü dükkânından, kapısına doğru koşar hamamın.
Karadağına mermi yerine kin doldurur.
Namus en kutsal emanettir onca,
İşte bu yüzden patlar o ihtiyar tabanca.
Devrildi Fransızlar, toprak kana bulandı.
Sütlerden ak alnını Hakka doğru kaldırır,
Tarih ürperiyorken, Sütçü İmam haykırır:
“Peçemize uzananı pençe olsa da kırarız.”
Şair Hacı Ali Uyduran
