Kur’an-ı Kerim insanın fıtratı itibariyle Allah’ın Rab’liğini ikrar ettiğini belirtir:
“Hani Rabbin (ezelde) Ademoğullarının sulplerinden zürriyetlerini almış, onları
kendilerine karşı şahit tutarak,
“Ben sizin Rabbiniz değil miyim?” demişti.
Onlar da, “Evet, şahit olduk (ki Rabbimizsin)” demişlerdi. Böyle
yapmamız kıyamet günü, “Biz bundan habersizdik” dememeniz içindir.”
(A’raf, 7/172)
Bu itibarla insanın birinci vazifesi Allah’a verdiği söze
sadık kalmasıdır. İnsan ahde vefanın, dürüstlük ve sadakatin
inancının bir gereği olduğunu bilmelidir. Her söz ve fiilinde doğruluk
insanın şiarı olmalıdır. Bu inançta olan insan bireysel, ailevi ve toplumsal ilişkilerinde verdiği sözü yerine getirmenin idraki içindedir.
O, üstlendiği her işi, aldığı her sorumluluğu Allah’tan bir emanet olarak
bilir. Bu emaneti korumak, görevinin hakkını vermek için elinden gelen
azamî gayreti gösterir. Nitekim Mü’minûn Sûresi 1-8. ayetlerde
kurtuluşa eren müminlerin özellikleri sıralanırken onların Allah’a
verdikleri sözün gereği olarak ibadetlerine devam ettikleri, faydasız işlerden
ve boş sözlerden yüz çevirdikleri, ırzlarını; namus ve haysiyetlerini, emanetleri
koruyup verdikleri sözleri yerine getirdikleri vurgulanır.
“Hani Rabbin (ezelde) Ademoğullarının sulplerinden zürriyetlerini almış, onları
kendilerine karşı şahit tutarak,
“Ben sizin Rabbiniz değil miyim?” demişti.
Onlar da, “Evet, şahit olduk (ki Rabbimizsin)” demişlerdi. Böyle
yapmamız kıyamet günü, “Biz bundan habersizdik” dememeniz içindir.”
(A’raf, 7/172)
Bu itibarla insanın birinci vazifesi Allah’a verdiği söze
sadık kalmasıdır. İnsan ahde vefanın, dürüstlük ve sadakatin
inancının bir gereği olduğunu bilmelidir. Her söz ve fiilinde doğruluk
insanın şiarı olmalıdır. Bu inançta olan insan bireysel, ailevi ve toplumsal ilişkilerinde verdiği sözü yerine getirmenin idraki içindedir.
O, üstlendiği her işi, aldığı her sorumluluğu Allah’tan bir emanet olarak
bilir. Bu emaneti korumak, görevinin hakkını vermek için elinden gelen
azamî gayreti gösterir. Nitekim Mü’minûn Sûresi 1-8. ayetlerde
kurtuluşa eren müminlerin özellikleri sıralanırken onların Allah’a
verdikleri sözün gereği olarak ibadetlerine devam ettikleri, faydasız işlerden
ve boş sözlerden yüz çevirdikleri, ırzlarını; namus ve haysiyetlerini, emanetleri
koruyup verdikleri sözleri yerine getirdikleri vurgulanır.
Son düzenleme:
