A Harfiyle Başlayan Erkek Isimleri Ve Anlamları

ömr-ü diyar

اَلْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ

Yönetici

• 1 Mar 2014

• #1

Peygamberimiz(s.av), "Siz, kıyamet günü kendi isimleriniz ve babalarınızın adları ile (huzurı ilâhîye) çağrılacaksınız Bu sebeple isimlerinizi güzelleştiriniz"


Abdullah (Ar.)
Allah'ın kulu. * Hz. Peygamber'in babasının adı
ABDURRAHMAN: (Ar.) Er. - Rahman'ın kulu. Rahman; dünyada her canlıya, mü'min-kafir ayırdelmeksizin herkese merhamet eden. Allah'ın isimlerindendir. Abdurrahman İbn Avf: Sahabedendir.

Abdurrauf (Ar.) Çok acıyan, esirgeyen ve merhamet sahibi olan Allah'ın kulu
Abdussabur (Ar.) Sonsuz sabır ve genişlik sahibi Allah'ın kulu
Abdüddar (Ar.) Zararlı şeyleri ve sebeplerini bir hikmete mebni
olarak yaratan Allah'ın kulu

Abdülafuv(Ar.) Geniş af ve mağfiret sahibi yüce Allah'ın kuluAbdüla'la (Ar.) En yüksek, en yüce ve yücelikte eşi olmayan Allah'ın kuluAbdülafuv(Ar.) Geniş af ve mağfiret sahibi yüce Allah'ın kuluAbdüla'la (Ar.) En yüksek, en yüce ve yücelikte eşi olmayan Allah'ın kulu
Abdülalim(Ar.) Alim ve mükemmel bilgiyi uhdesinde bulunduran Allah'ın kuluAbdülali (Ar.) Yüce, ulu ve şeref sahibi Allah'ın kulu
Abdulazim(Ar.) Azamet ve büyüklük sahibi Allah'ın kuluAbdülaziz (Ar.) Aziz olan, izzet ve şeref sahibi Al*lah'ın kulu. * Sultan Abdülaziz 32. Osmanlı padişahı
Abdülbaki (Ar.) Sonsuz ve ebedi olan Allah’ın kulu

Abdulbasit (Ar.)Genişlik, ferahlık ve kolaylık verici olan Al*lah'ın kuluAbdülbasir (Ar.) Her şeyi görüp gözeten Al*lah'ın kulu
Abdülbedi (Ar.) Eşi, benzeri olmayan, hayret verici güzellikte olan Allah’ın kulu
Abdülberr (Ar.) Cömert ve ihsan edici olan Allah’ın kulu


Abdülcebbar (Ar.) Cebredici, zorlayıcı, kuvvet ve kudret sahi*bi Allah'ın kulu
Abdülcelil (Ar.) Büyük ve yüce olan Allah'ın kulu
Abdülcelil (Ar.) Büyük ve yüce olan Allah'ın kulu

Abdülcemal (Ar.) Güzel*likleri kendinde toplayan Allah'ın ku*lu

Abdülcevat (Ar.) Cömert olan Allah'ın kulu

Abdülehad (Ar.) Şeriki ve ortağı bulunmayan, tek olan Allah'ın kulu

Abdülesed (Ar.) Aslan'ın kulu. * İslam’ın kabul etmediği bir isim

Abdülevvel (Ar.) Her şeyin evveli, ilk olan, varlığının başlan*gıcı bulunmayan Allah'ın kulu
Abdülezel (Ar.) Ezelden beri var olan, varlığı için başlangıç söz konusu olmayan Allah'ın kulu

Abdülferid (Ar.) Tek, eş*siz, eşi olmayan, kıyas kabul etmez, üstün olan Allah’ın kulu

Abdülfettah (Ar.) Zafer kazanmış, fetheden. * Kullarının kapalı ve zor işle*rini açan Allah'ın kulu

Abdülgaffar (Ar.) Kulla*rının günahlarını affeden Allah'ın ku*luAbdülgafur (Ar.) Kulları*nın günahlarını tekrar tekrar bağışla*yıcı olan Allah'ın kulu

Abdülgani (Ar.) Zengin ve varlıklı olan Allah'ın ku*lu

Abdülhabir (Ar.) Her şe*yin iç yüzünden, gizli ve saklılıklarından haberdar olan Allah'ın kulu

Abdülhadi (Ar.) Hidayet eden, doğru yolu gösteren Allah'ın kulu

Abdülhafız (Ar.) Her şeyi bütün ayrıntı ve inceliğiyle kayıtlayıp tutan ve dilediği zamana kadar bela ve afetlerden koruyan Allah'ın kulu
Abdülhak (Ar.) Hak ve ger*çek olan, varlığı hiç değişmeden du*ran Allah'ın kulu

Abdülhakem (Ar.) Bütün iş*lerin kendisine döndürüldüğü, onun adalet ve kararına başvurulduğu yüce Hakem Allah'ın kulu

Abdülhakim (Ar.) Her şe*ye hükmeden Allah'ın kulu
Abdülhalik (Ar.) Her şeyi yaratan, yoktan var eden, yaratıcı Allah'ın ku*lu

Abdülhalim (Ar.) Tabiatı yavaş olan, yumuşak huylu, hikmetli Allah'ın kulu
Abdülhamid (Ar.) Bütün varlığın di*liyle övülmüş olan Allah'ın kulu
Abdülhasib (Ar.) Varlıkların yaptıkları bütün işlerin ayrıntı*larıyla hesabını en iyi bilen Allah’ın kulu

Abdülhay (Ar.) Daima diri olan, ebedi hayat sahibi olan Allah'ın kulu
Abdülkadir (Ar.) Bitmez tükenmez kuvvet sahibi olan, her şeyi yapmaya gücü yeten Allah'ın kulu
Abdülkaviy (Ar.) Sonsuz güç ve kuvvet sahibi Allah'ın kulu
Abdülkayyum (Ar.) Her şeyin bir varlık olarak durabilmesi için neye ihtiyacı varsa onu veren, gökleri, yeri ve her şeyi tutan, baki, kaim Allah'ın kulu
Abdülkebir (Ar.) Büyüklük ve Azamet sahibi olan Allah'ın kulu

Abdülkerim (Ar.) Keremi bol, cömert olan Aziz ve Celil Al*lah'ın kulu

Abdüllatif (Ar.) Latif, gü*zel, yumuşak, hoş, nazik olan bütün olayların ve eşyanın inceliklerini bi*len Allah'ın kulu
Abdülmacid (Ar.) Cömertlik ve keremi bol olan, Allah'ın kulu

 

ömr-ü diyar

اَلْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ

Yönetici

• 1 Mar 2014

• #2

Abdülmalik (Ar.) Her şeyin mülkiyetinin sahibi olan Allah'ın kulu

Abdülmecid (Ar.) Şanı bü*yük ve yüksek olan, şan ve onur sahi*bi yüce Allah'ın kulu. * Abdülmecid 31. Osmanlı padi*şahı

Abdulmelik (Ar.) Her şey üzerinde tasarruf ve hükmeden tek hükümdar Allah'ın kulu

Abdülmennan (Ar.) Çok ihsan eden, ihsanı bol olan Allah'ın kulu

Abdülmetin (Ar.) Metanet*li, sağlam, dayanıklı olan Allah'ın ku*lu.

Abdülmucib (Ar.) Kendisi*ne yönelip yalvaranların isteklerine cevap veren, onların dua ve tevbelerine icabet eden Allah'ın kulu

Abdülmuhsi (Ar.) Bütün varlıkların sayısını tek tek bilen Al*lah'ın kulu

Abdülmuhyi (Ar.) Hayat veren, can ve ruh veren, bütün canlı*ları ve hayatı diri tutan Allah'ın kulu

Abdülmuid (Ar.) Yaratıl*mışları yok ettikten sonra tekrar diril*ten Allah'ın kulu

Abdülmuiz (Ar.) İzzet veren, şereflendiren Allah'ın ku*lu
Abdülmümin (Ar.) Gönül*lerde iman nurunu yerleştiren, kendi*sine yönelenlere, iman nasib ederek onları hidayetine alan Allah'ın kulu

Abdülvacid (Ar.) Yoktan var eden, meydana getiren, dilediğini anında elde eden, zenginlik ve serve*tine nihayet bulunmayan Allah’ın ku*lu

Abdülvahid (Ar.) Tek ve eşsiz olan, zatında sıfatlarında, hü*kümlerinde, işlerinde asla benzeri ol*mayan Allah'ın kulu

Abdülvali (Ar.) Bütün alemleri tedbir ve idare eden Allah'ın kulu

Abdülvaris (Ar.) Bütün zenginliklerin son ve asıl sahi*bi olan yüce Allah'ın kulu

Abdülvasi (Ar.) Genişlik sahibi ve darlık, fakirlik ve sıkıntıdan münez*zeh olan Allah'ın kulu

Abdülvedud (Ar.) Çok şefkatli olan Allah’ın kulu

Abdülvehhab (Ar.) Çok çeşitli nimetleri daima bağışlayan Allah'ın kulu

Abdülvekil (Ar.) Kendisi*ne tevekkül edilen, kudretiyle kulları*nın işlerini halleden, onlara yardımcı olan Allah'ın kulu

Abdülveli (Ar.) Yarattıklarına mütevelli ve nazar edi*ci olan Allah'ın kulu
Abdünnafi (Ar.) Yararlı şeyleri ve sebeplerini kudretiyle yara*tan Allah'ın kulu

Abdünnasır (Ar.) Yardım eden, yardımcıların en hayırlısı, mü'minlere yardım ve zafer veren Allah'ın kulu

Abdünnur (Ar.) Nur sahibi, aydınlık, parlaklık sahibi olan Al*lah'ın kulu

Abdürrahim (Ar.) Merha*metli, esirgeyen, koruyan, acıyan, ahirette mümin kullarına merhamet eden Allah'ın kulu

Abdürrauf (Ar.) Onları belli nimetlerle dengeli yaşatan Allah'ın kulu

Abdürreşid (Ar.) Dürüstlüğü ve doğruluğu öğreten Allah’ın kulu

Abdürrezzak (Ar.) Bütün mahlûkların rızkını veren Allah'ın ku*lu

Abdüssamed (Ar.) Kimse*ye hiçbir şeye muhtaç olmayan, Al*lah'ın kulu

Abdüsselam (Ar.) Barış, rahatlık, selamete çıkaran, selam eden, zevalsiz ebedi olan Allah'ın ku*lu

Abdüssemi (Ar.) Her şey*den arınmış olarak bütün sesleri, söz*leri ve kelimeleri işitip ayırdeden yü*ce Allah'ın kulu

Abdüssettar (Ar.) Günah*ları örten, gizleyen Allah'ın kulu

Abdüşşahid (Ar.) Görünen ve görünmeyen eşya*nın hepsini görücü ve tasarruf edici olan ve her şeyi müşahede altında bu*lunduran Allah'ın kulu

Abdüşşekür (Ar.) Emrine uyan, yasaklarından sakınan kullarını seven ve çok ikramda bulunan Al*lah'ın kulu

Abdüzzahir (Ar.) Varlık ve birliği sonsuz sayıda eserler ve delil*lerle belli olan Allah'ın kulu

 

ömr-ü diyar

اَلْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ

Yönetici

• 1 Mar 2014

• #3

Adem : 1. Allah’ın yarattığı ilk insan, insan soyunun atası ve ilk peygamberi. 2. Adam. 3. İyi, temiz kimse. Adem (a.s.) ilk insan ve ilk isimlendirilen varlık. Kur’an’da Hz. Adem’in 25 yerde ismi geçer.

Ahmed : 1.Çok, en çok övülmüş, methedilmiş. Kur’an-ı Kerim’de Saf suresinin 2. ayetinde: Hz.İsa, İsrailoğullarına: "...adı Ahmed olan peygamberi de müjdeleyici olarak geldim" şeklinde geçen isimlendirme ile Peygamberimizin isimlerinden birisi olarak anıldı ve kullanılmaya başlandı.- Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. Ahmed-i Muhtar, Hz. Muhammed (s.a.s).

Aziz: 1.Muhterem, sayın. 2. Sevgili. 3. Veli, evliya, ermiş. 4. Az bulunur. 5. Allah’ın izzetli kıldığı, mü’min. - Aziz (İmadettin Abulfeth Osman el-Aziz): Selahaddin Eyyubi-’nin II. oğlu. Kardeşi el-Efdal, Melik iken kendisi Şam’ı terkederek Mısır Eyyubileri hükümdarlığını ilan etti. Fakat daha sonra kardeşiyle barıştı. Kur’an-ı Kerim’de Âl-i İmran ve Yusuf surelerinde geçmektedir.

Abbas: 1. Sert, çatık kaşlı kimse. 2. Arslan - Abbas b. Abdülmuttalib. Rasûlullah (s.a.s)\'ın amcası, Mek*ke\'nin fethinde müslüman olmuştur.

Abidin : Dua eden / Duacı

Acar : Becerikli,atılgan,ele avuca sığmaz.
Akabey : Varlıklı, güçlü, saygın olan
Akad : Doğruluğuyla, dürüstlüğüyle tanınmış kimse

Akadlı : Haysiyet sahibi, dürüst olan

Akant : Temiz, dürüst, sözünün eri

Akasoy : Saygıdeğer soydan gelen
Akbaran : Temiz, dürüst olan güç

Akbatu : Güçlü ve temiz olan

Akbatur : Namuslu ve yiğit olan

Akbay : Namuslu, zengin ve saygıdeğer olan
Akbek : Saygıdeğer insan, temiz, dürüst olan

Akbey: Temiz ve güvenilir kişi

Akel: Doğru, dürüst iş*ler yapan kimse

Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi



Akif : Dünya işlerinden uzaklaşıp, ibadet için Allah\'a yönelen

Aktan : (Türkçe) Parlak, aydınlık sabah.

Alaaddin: Dini yükseltmek, yüceltmek için çalışan

Ali :Yüce, yüksek, şanlı, onurlu kimse

Alican : Cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı, girişken

Alim : Bilim adamı, bilgin ilim bilen, ilimle uğraşan kimseAkgün: Mutlu, sevinçli gün

Akhan : Dürüst hakan

Akalp : Cömert, eli açık yiğit

Akıman : Cömert, eli açık kimse


Akınalp : Akın yapan yiğit
Alkın : (Türkçe)1. Sevdalı, âşık, vurgun. 2. Fakir, zayıf.Alp :Yiğit, soylu, kahraman Türkçe adlarda bazen başa ya da sona da konulan ekAlparslan : Korkusuz, yiğit, Soylu, aslan gibi anlamındaAlper :Alp + Er Cesur erkek Soylu erkek anlamında Alperen :Yiğit, cesur, yürekli kimse,bahadır.Alptekin :Alp+ Tekin Soylu prens, güvenilir ve soyluAnıl :Ölçülü davranan, hoşa giden kimse

 

ömr-ü diyar

اَلْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ

Yönetici

• 1 Mar 2014

• #4

Arkan : Temiz.temiz kanlı,arı kanlı
Artaç : Ar+ Taç Utanma duygusunu baş tacı eden

Artun : Gururlu kendine güveni olan,vakurAlinur : Işık saçan yüce kişi
Alpağan : Cesaret sahibi, kahraman kişi

Alpar : Yiğit olan

Alpartun : Bileğinin gücünden emin olan

Alpay : Yiğit ve ay gibi ışıklı

Alpaydın : Yiğit ve aydın

Alpayer : Yiğit ve güçlü, delikanlı olan

Alpbilge : Yiğit ve bilgili olan

Alpçetin : Yiğit ve zorlu olan
Alpgiray : Kahramanlık sanı almış olan bir hükümdar

Alphan : Yiğit han
Alphun : Yiğit

Alpkan : Yiğit bir soydan gelen

Alpkutlu : Yiğit ve kutlu olan

Alpman : Yiğit, er kişi

Alpsoy : Yiğit soyundan gelen

Alpsu : Yiğit ve su gibi

Alptekin : Yiğit prens, güvenilir

Alptuğ : Yiğitlik simgesi
Alpyürek : Kimseden korkmayan

Alsoy : Soyu sıcak olan

Asaf : Farsça + Arapça 1.Süleyman (a.s) Peygamberin veziri.2.VezirASIM: (Ar.) 1. Yasak, yanına yaklaşılamayan. 2. Günahtan, haram*dan çekinen. 3. İffetli, afif, ismetli, perhizkar. Asım b. Umeyr: (749). İs*lam komutanlarından. Maveraünnehir fethine katıldı ve yiğitliğiyle ün saldı.
Asil : Soylu, soylu bir aileden gelen,seçkin insan
Ata : (Tür.) 1. Baba. 2. Soyun geçmişte yaşamış ferdi. 3. Vermiş, veriş. Bağışlama, ihsan. 4. Yesevi ta*rikatında mürşid. Ata b. Ebi Rabah: Fıkıh alimi (Mekke 733). Ebu Meysere b. Ebu Hüseyin el-Fikri'nin azatlı kölesiydi. Birçok hadis rivayet etmiştir.
Atahan : Han soyundan gelen, soylu yiğit
Atakan : Atasının kanını taşıyan, atasının kanından gelen gücü barındıran

Atalay/ Atılay : Kolaylıkla ileri atılabilen, cesur kimse

Atanur : Atasından aldığı nuru taşıyanAtay : Herkesçe bilinen, tanınmış, ünlüAtıf : Eğilimli, birine şefkatle eğilen, sevgi duyan / Bir şeye yönlendirilen
Atınç : Atılgan / Atak

Avni :Yardım etmek, yardımda bulunmak, yardımla ilgili
Aykul : Güzel insan

Aykut : Mükâfat , Kutlu ay, armağan, ödül
Aykutalp : Kutlu aydan doğmuş olan. * Ödüllendirilmiş kahraman

Ayman : Ay gibi

Aymete : Hun imparatoru Mete'nin bir adı

Ayni (Ar.) : Gözle ilgili

Aypar : Görkem, saygıAran : Ilımlı

Ardaş : Kalbi temiz arkadaş

Ardıl : Art arda gelen

Arı : Temiz, saf, berrak

Arıç : Barış, asayiş

Arın : Temizlen anlamında
Arıpınar : Berrak akan su
Armağan : Hediye
Arsal : Temiz, çalışkan

AKBEHMEN: (Tür.) Er. Peygamber çiçeğinin eşanlamlısı.
AKŞEMSEDDİN: (t.a.i.) Dinin güneşi.- Türk din bilgini ve hekim. (Şam 1389-Göynük 1459). Fatih'in hocasıdır. İstanbul'un fethinde bulun*du. Ünlü sahabi komutan Eba Eyyub el-Ensari'nin mezarını bulduğu söyle*nir. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.ASFA: (Ar.) - Çok saf, en temiz, halis.
AŞİR: (Ar.) 1. Ondabir, onuncu. 2. Samimi dost ve arkadaş. 3. Koca. 4. Aşar toplayan. 5. Kur'an-ı Kerim'den 10 ayetlik bir bölümü okuma. Aşir Efendi (Mustafa). Osmanlı Şey*hülislamı (1728-1804).'Bursa, Mekke ve İstanbul kadılıklarında bulundu. 1758-1800'de Şeyhülislamlık görevi*ni ifa etli.
ATAULLAH: (Ar.) Birleşik isim. - Allah'ın bağışladığı, hediye et*tiği, ihsanı, lütfü. Ataullah Efendi. (Arapzade). Osmanlı Şeyhülislamı (1719-1785) Şam, Mekke, İstanbul kadılıklarında bulundu.ATIF: (Ar.) 1. Çevirme, meylet*tirme, imale. 2. Yükletme, birinin işi veya sözü olduğunu iddia etme, hami, isnad. 3. Yüzünü çeviren, meyleden, mail, müteveccih. 4.Merhamet sahibi, şefkatli, acıyan. 5. Beğenen. Atıf Efendi (Mehmet Kuyucaklı. (-İst. 1847). Osmanlı matematik bilgini. Şam ve İstanbul kadılıklarında bulun*du
ATILGAN: (Tür.) 1. Karşısına çıkabilecek engellerden ve tehlikeler*den korkmadan her zaman ileriye atı*lan. 2. Karşı çıkan, çekinmesi olma*yan, cüretkar. 3. Hevesli.
AYBEG: (Tür.) -Ay gibi temiz ve aydın yönetici, ileri gelen, bey. Abeg Kutbeddin (Öl. 1210): Delhi Memlükler Devleti'nin kurucusu. İslam'ın Ortaasya'da yayılmasında bü*yük başarılar gösteren, Gazne sultanı Muiziddin'le birlikte savaşıp onun ölümüyle Delhi sultanlığına gelen ün*lü komutan.
AYDIN: (Tür.) 1. Aylı gece, mukmin. 2. Aydınlık, ışıklı, parlak, ruşen, ziyadar, münevver. 3. Açık, belli, or*tada, vazıh, aşikar, bahir. 4. Kutlu, uğurlu, mübarek, mesut. 5. Okumuş, kültürlü ileri fikirli, münevver. Kılıçarslanın hanımının ismidir. Erkek ve kadın ismi olarak kullanılır.
AYKUTALP: (Tür.) Mükafat veren kahraman, iyi karşılık veren ba*hadır.Aybar: Gösterişli, heybetli

Aybars: Ay gibi güzel, pars gibi yırtıcı - Hun hükümdarı, Atilla'nın amcası

Ayberk : Sağlam kişilik - Ay gibi güzel ve sağlam

Aybora : Ay gibi güzel fırtına kadar hızlı

Aycan: Ay gibi aydınlık yürekli, içi temiz

Aydemir : Ay gibi ışıklı, temiz, demir gibi güçlü

Aydın : Beyni çağdaş düşüncelerle aydınlanmış, bilgili kişi

Aydınay : Aydınlık sunan ay

AygünAy gibi parlak ve ışıklı güzel gün

Ayhan : Ay gibi güzel yüzlü hakan, Ay + Han

Aykaç : Konuşan, akıl veren, ozan, şair

Aykan : Kanı ay gibi parlak ve temiz - Soylu, asil - Ay Kanlı

Aykut : Kutlu ay, armağan, ödül -
Aytaç : Başında ay gibi ışıklı taç bulunan, Ay + TaçAytek : Ay gibi

Aytekin : Tek ay, uğur getiren ay - Ay şehzadesi, prensi

Aytunç : Ay gibi güzel, tunç kadar sağlam

Ayvaz : Savaş gemilerinde cerrah yamağı

Ayyüce : Ay gibi aydınlık nurlu ve yüce olan er