Yüreğin Kurşunları...

[kaan]

Ağlamak yok yüreğim​

Alsamda nefes​

Bilki acılar var düşleri saran​

Yaşama yenilip Ölüme varan...​

Sevdamız​

Kalsada kÖz gibi yüreğimizde​

Kader dedik sÖndürmedik ...​

Gerçekler bıçak gibi kessede yarınları​

Kızılcık Şerbeti içtikte sÖzümüzden dönmedik...​

Biz ayrılığı bile dost gördük......​

Nedenli​

Niçinli bir sohbete hiç girmedik...​

Güneşti​

Giden mevsimler boyu gün görmedik...​

Rüzgarla raks eden ezgiydik dudaklarda​

Susa kalktıkta​

Sonu olan bir yemin hiç etmedik​

Biz​

Sevdayı hep tek bildik........​

Düşerken​

Bahtımıza kÖr kuyular​

Aramadık kendimize ıssız bir liman​

Biz sevdayı ar bildik...​

Hasrete çalarken gökyüzünü karabulutlar​

KALP YANGINIMIZI GÖZYAŞI SÖNDÜRMESİN DİYE​

Acıyı yüreğimize buyur ettik...​

Kimi zaman​

Defter yapraklarında gül büyüttük​

kimi zaman​

Yüreğimizden sevdamıza gemiler yürüttük...​

Kurulurken bağrımıza dar ağaçları​

SORGUDAYKEN GECENİN BİTİMSİZ CELLATLARI​

Son sÖz SEVDİM dedik​

Yağlı urganları Ödül​

BU UĞURDA YALNIZLIĞI KOCAMAN ŞEHİR GÖRDÜK...​

Biz​

Sevdayı hep Ölümsüz bildik​

Yüreğimizden kurşunları​

Hiç​

Eksik​

Etmedik...​

KaaN​