Sultan Abdülhamid Hanın Bir Mektubu
“Ya Hû! Bismillâhirrahmânirrahîm. O’ndan yardım dilerim. Hamd, âlemlerin Rabbi olan Allaha; salâtların en efdali ve selâmların en tamamı Efendimiz, âlemlerin Rabbinin Elçisi Muhammed’e, âline ve bütün eshabına...
Tarikat-ı aliye-i Şâzeliyye şeyhi, ruha ve hayata feyiz veren, asrın üstadı Şeyh Ebu’ş-Şâmât Mahmud Efendi’ye arizamdır. Salih duâlarınızı umarak mübârek ellerinizden öperim.
Takdim-i ihtiramdan sonra arz edeyim ki, 22 Mayıs tarihli mektubunuzu aldım. Sıhhat ve selâmette olmanızdan dolayı Mevlâya hamd ve şükrettim.
Efendim! Allahü teâlânın tevfikiyle, Evrad-ı Şazeliyye’nin kıraatine gece-gündüz devam ediyorum. Daimî surette kalbî duâlarınıza muhtaç olduğumu arz ederim.
Bu girişten sonra, zat-ı alinize ve emsaliniz ehl-i semahata ve akl-ı selim sahiplerine, tarihin zimmetindeki bir emanet olarak aşağıdaki mühim meseleyi arz ederim:
Ben, Hilafet-i İslâmiyye’yi, başka herhangi bir sebep dolayısıyla değil, “Jön Türkler” adıyla bilinen İttihat Cemiyeti’nin baskı ve tehdidiyle bıraktım. Hilafet’i terke zorlandım, mecbur bırakıldım. Bu İttihatçılar, mukaddes toprak Filistin’de Yahudiler için millî bir devlet kurulmasına muvafakat etmem konusunda ısrar ettiler. (Ancak) bütün ısrarlarına rağmen, bu teklifi kat’î surette kabul etmedim. Nihayet 150 milyon İngiliz altını vaat ettiler. Bu teklifi de kat’î surette reddettim ve kendilerine şu kesin cevabı verdim:
“150 milyon İngiliz altını değil, dünya dolusu altın verseniz, bu teklifinizi asla kabul etmeyeceğim. Ben Millet-i İslâmiyyeye ve Ümmet-i Muhammede 30 seneden fazla hizmet ettim. Müslüman atalarımın ve dedelerimin, Osmanlı halifelerinin yüzünü kara çıkarmadım. Bu sebeple teklifinizi kesinlikle kabul etmeyeceğim.”
Bu kat’î cevabımdan sonra hal’im (tahttan indirilmem) konusunda görüş birliği ettiler ve beni Selanik’e göndereceklerini bildirdiler. Bu son teklifi kabul ettim. Mevlâya hamd ettim ve ediyorum ki; mukaddes toprak Filistin’de bir Yahudi devleti kurulması teklifinden kaynaklanan ebedî ayıbın lekesini Osmanlı Devleti’ne ve Âlem-i İslâma sürmeyi kabul etmedim.
(Bunun üzerine) olan oldu. Ben bu sebeple tekrar tekrar Allahü teâlâya hamd-ü sena ediyorum. Ve inanıyorum ki; arz ettiğim hususlar, bu önemli mesele hususunda yeterlidir. Bununla mektubumu bitiriyorum.
Mübârek ellerinizden öper, ihtiramımın ve bütün dost ve kardeşlere selâmımın kabulünü rica ve istirham ederim. Üstad-ı muazzamım! Sözü uzattım. Ama zat-ı âlinizi teferruatlı bilgi sahibi kılma ve sizin de cemaatinizi malumat sahibi kılmanız düşüncesi beni buna itti.
Allahın selâmı, rahmeti ve bereketleri üzerinize olsun!
22 Eylül 1329 (1913) Hâdimü’l-Müslimîn Abdülhamîd bin Abdülmecîd
Not: Bu mektup Mecelletu’l-Arabî’de neşredildikten (Kuveyt, 1972) sonra Arap aleminde birçok yazar tarafından iktibas edilmiş. Ben Dr. Seyyid b. Hüseyin el-Affânî’nin Zehru’l-Besâtîn min Mevâkıfi’l-Ulemâ ve’r-Rabbâniyyîn isimli eserinden (III, 8-10) alınmıştır.
“Ya Hû! Bismillâhirrahmânirrahîm. O’ndan yardım dilerim. Hamd, âlemlerin Rabbi olan Allaha; salâtların en efdali ve selâmların en tamamı Efendimiz, âlemlerin Rabbinin Elçisi Muhammed’e, âline ve bütün eshabına...
Tarikat-ı aliye-i Şâzeliyye şeyhi, ruha ve hayata feyiz veren, asrın üstadı Şeyh Ebu’ş-Şâmât Mahmud Efendi’ye arizamdır. Salih duâlarınızı umarak mübârek ellerinizden öperim.
Takdim-i ihtiramdan sonra arz edeyim ki, 22 Mayıs tarihli mektubunuzu aldım. Sıhhat ve selâmette olmanızdan dolayı Mevlâya hamd ve şükrettim.
Efendim! Allahü teâlânın tevfikiyle, Evrad-ı Şazeliyye’nin kıraatine gece-gündüz devam ediyorum. Daimî surette kalbî duâlarınıza muhtaç olduğumu arz ederim.
Bu girişten sonra, zat-ı alinize ve emsaliniz ehl-i semahata ve akl-ı selim sahiplerine, tarihin zimmetindeki bir emanet olarak aşağıdaki mühim meseleyi arz ederim:
Ben, Hilafet-i İslâmiyye’yi, başka herhangi bir sebep dolayısıyla değil, “Jön Türkler” adıyla bilinen İttihat Cemiyeti’nin baskı ve tehdidiyle bıraktım. Hilafet’i terke zorlandım, mecbur bırakıldım. Bu İttihatçılar, mukaddes toprak Filistin’de Yahudiler için millî bir devlet kurulmasına muvafakat etmem konusunda ısrar ettiler. (Ancak) bütün ısrarlarına rağmen, bu teklifi kat’î surette kabul etmedim. Nihayet 150 milyon İngiliz altını vaat ettiler. Bu teklifi de kat’î surette reddettim ve kendilerine şu kesin cevabı verdim:
“150 milyon İngiliz altını değil, dünya dolusu altın verseniz, bu teklifinizi asla kabul etmeyeceğim. Ben Millet-i İslâmiyyeye ve Ümmet-i Muhammede 30 seneden fazla hizmet ettim. Müslüman atalarımın ve dedelerimin, Osmanlı halifelerinin yüzünü kara çıkarmadım. Bu sebeple teklifinizi kesinlikle kabul etmeyeceğim.”
Bu kat’î cevabımdan sonra hal’im (tahttan indirilmem) konusunda görüş birliği ettiler ve beni Selanik’e göndereceklerini bildirdiler. Bu son teklifi kabul ettim. Mevlâya hamd ettim ve ediyorum ki; mukaddes toprak Filistin’de bir Yahudi devleti kurulması teklifinden kaynaklanan ebedî ayıbın lekesini Osmanlı Devleti’ne ve Âlem-i İslâma sürmeyi kabul etmedim.
(Bunun üzerine) olan oldu. Ben bu sebeple tekrar tekrar Allahü teâlâya hamd-ü sena ediyorum. Ve inanıyorum ki; arz ettiğim hususlar, bu önemli mesele hususunda yeterlidir. Bununla mektubumu bitiriyorum.
Mübârek ellerinizden öper, ihtiramımın ve bütün dost ve kardeşlere selâmımın kabulünü rica ve istirham ederim. Üstad-ı muazzamım! Sözü uzattım. Ama zat-ı âlinizi teferruatlı bilgi sahibi kılma ve sizin de cemaatinizi malumat sahibi kılmanız düşüncesi beni buna itti.
Allahın selâmı, rahmeti ve bereketleri üzerinize olsun!
22 Eylül 1329 (1913) Hâdimü’l-Müslimîn Abdülhamîd bin Abdülmecîd
Not: Bu mektup Mecelletu’l-Arabî’de neşredildikten (Kuveyt, 1972) sonra Arap aleminde birçok yazar tarafından iktibas edilmiş. Ben Dr. Seyyid b. Hüseyin el-Affânî’nin Zehru’l-Besâtîn min Mevâkıfi’l-Ulemâ ve’r-Rabbâniyyîn isimli eserinden (III, 8-10) alınmıştır.
