Sevmek ne güzel sevenin olunca
Acı, yürekten duyulur seven kaybolunca
Belirsiz bir rüzgâr katar önüne seni
Sürükler bir gülfidanının goncalarına
Sevmek elbette güzeldir.
Alemler sevgiyle yaratıldı ya!
Sevmek ne güzeldir sevenin varsa
Ağaçlar sevgiyle donatıldı ya!
Bilmek ne güzeldir sevenin varsa
Sevgilinin sevgisine inanıp
Sevgili adını sevgiyle anıp
Sevgilinin gönlüne girip
Gülmek ne güzeldir sevenin varsa
Aslolan, sevmektir.
İnsanın mayasındaki bu duyguyu arıtmalı, ayıklamalıdır
‘Bedenimiz bir kovan gibidir. Bu kovanın balı ve mumu da İlahi aşktır.’
Uzun sözün kısası, ‘seviyoruz ve hayatımızın güzelliği o yüzden...
Bu sevgi, insanın Rabbine yaklaştırır, dolayısıyla arıtır, temizler, ahlaklı kılar. Allah’a yaklaşan, yakınlığı derecesinde manevi lezzetlere kavuşur. O İlahi lezzeti tadan adam, artık başka hiçbir lezzete dönüp bakmaz.
Mevlana, dünyevi aşkı aşmayı, gerçek aşka ulaşmayı öğütler. Dünyevi aşkı, Mecnun’un devesine benzeterek. Mesnevi’de şu hikayeyi anlatır:
‘Mecnun, Leyla’sına kavuşmak için devesine biner ve onu sürer. Devinin arkasında yavruyu (daylağı) vardır. Mecnun deveyi mahmuzladıkça yavrusu geride kalır. Yular gevşeyince de deve geriler. Mecnun deveyi sürdükçe deve ileri, yuları gevşedikce de deve geriler. Bir süre sonra Mecnun kendine gelir. Birde bakar ki ne görsün! Bulunduğu yerden bir adım öteye gidememiş… O zaman Mecnun, deveye şöyle der;
‘A deve! İkimiz de aşığız… Ben Leyla’ya , sen daylağa… Biz birbirimize yoldaş olamayız. Çünkü birbirimizin yolunu vuruyoruz.’
‘Gerçek aşık, ten devesine binen değil, can devesine binendir. Can ve beka alemine kanat açandır.’
İşte böyle bir aşkla Allah’a gönlünü bağlayan insan, dünyanın bütün bağlarında kendini kurtarmış olur. Acı ile tatlı, neşe ile hüzün, sağlık ile hastalık bir olur, aynı görünür ona. Yüceler Yücesine böylesine candan bağlanan gönül, Rabbine sadece eline değil, kalbini de açar.
Allah’a açılmış bir kalp ‘Rabbim!’ dediğinde ‘Buyur kulum, buradayım, söyle!’ cevabını kalbinin kulağıyla duyar. ‘Allah’ım.’ Dediğimiz an, ‘Buyur kulum!’ diyeni duyarız-eğer kalp kulağımız varsa… Mevlana bu tatlı gerçeği, bir hadisin izahı sadedinde söylüyor.
Kendisini İlahi bir aşkla aşan ve Rabbine vasıl olan insan, dünyayı ahiretin ön sözü haline getirmiş olur. Daimi bir aşk ve şevk ile, gerçek sevinçlere kanatlanır.
Bütün sevgisizlik engellerinin üzerinde sevgi ve şefkat kanatlarıyla uçar gider. Hiç kimse onun keyfini, zevkini, neşesini bozamaz. Yunus diliyle dersek, şöyle nida eder aleme:
‘Ballar balını buldum. Kovanım yağma olsun.’
Alıntı
Seviyorum..
İnce ince işlenmiş desenleri, nakışları, dünyanın inceliklerini..
Seviyorum..
Çiçekleri, pembeyi, kelebekleri, bulutları..
Rabbimin yarattığı, "OL" deyip oldurduğu şeyleri..
Çok şükür ki Rabbim, sevmeyi sevdirdin bizlere..
Sevmeyi seviyorum...
Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) :
"Müminler, birbirlerini sevmekte, merhamet etmekte, şefkat göstermekte tek vücut gibidirler. O vücudun bir organı rahatsız olursa, diğer organlar da acı çekip uykusuz kalır." buyurdu
(Nûman radıyallahu anh. Buhârî.)
Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) :
"Kişi, müslüman kardeşini severse, onu sevdiğini kendisine bildirsin." buyurdu:(Mikdam radıyallahu anh. Ebû Dâvud.)
Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) :
"Sevdiğini ölçülü sev! Çünkü o, bir gün nefret ettiğin kişi olabilir.
Nefret ettiğinden de ölçülü nefret et! Çünkü o, bir gün sevgili dostun olabilir." buyurdu
(Ebû Hureyre radıyallahu anh. Tirmizî.)
Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) :
"Kıyamet gününde Allah teâlâ şöyle buyuracak:
"Celâlim hakkı için, birbirlerini sevenler nerede? Bugün onları, gölgemden başka hiçbir gölgenin bulunmadığı şu anda, gölgemde gölgelendireceğim." buyurdu
(Ebû Hureyre radıyallahu anh. Müslim.)
Acı, yürekten duyulur seven kaybolunca
Belirsiz bir rüzgâr katar önüne seni
Sürükler bir gülfidanının goncalarına
Sevmek elbette güzeldir.
Alemler sevgiyle yaratıldı ya!
Sevmek ne güzeldir sevenin varsa
Ağaçlar sevgiyle donatıldı ya!
Bilmek ne güzeldir sevenin varsa
Sevgilinin sevgisine inanıp
Sevgili adını sevgiyle anıp
Sevgilinin gönlüne girip
Gülmek ne güzeldir sevenin varsa
Aslolan, sevmektir.
İnsanın mayasındaki bu duyguyu arıtmalı, ayıklamalıdır
‘Bedenimiz bir kovan gibidir. Bu kovanın balı ve mumu da İlahi aşktır.’
Uzun sözün kısası, ‘seviyoruz ve hayatımızın güzelliği o yüzden...
Bu sevgi, insanın Rabbine yaklaştırır, dolayısıyla arıtır, temizler, ahlaklı kılar. Allah’a yaklaşan, yakınlığı derecesinde manevi lezzetlere kavuşur. O İlahi lezzeti tadan adam, artık başka hiçbir lezzete dönüp bakmaz.
Mevlana, dünyevi aşkı aşmayı, gerçek aşka ulaşmayı öğütler. Dünyevi aşkı, Mecnun’un devesine benzeterek. Mesnevi’de şu hikayeyi anlatır:
‘Mecnun, Leyla’sına kavuşmak için devesine biner ve onu sürer. Devinin arkasında yavruyu (daylağı) vardır. Mecnun deveyi mahmuzladıkça yavrusu geride kalır. Yular gevşeyince de deve geriler. Mecnun deveyi sürdükçe deve ileri, yuları gevşedikce de deve geriler. Bir süre sonra Mecnun kendine gelir. Birde bakar ki ne görsün! Bulunduğu yerden bir adım öteye gidememiş… O zaman Mecnun, deveye şöyle der;
‘A deve! İkimiz de aşığız… Ben Leyla’ya , sen daylağa… Biz birbirimize yoldaş olamayız. Çünkü birbirimizin yolunu vuruyoruz.’
‘Gerçek aşık, ten devesine binen değil, can devesine binendir. Can ve beka alemine kanat açandır.’
İşte böyle bir aşkla Allah’a gönlünü bağlayan insan, dünyanın bütün bağlarında kendini kurtarmış olur. Acı ile tatlı, neşe ile hüzün, sağlık ile hastalık bir olur, aynı görünür ona. Yüceler Yücesine böylesine candan bağlanan gönül, Rabbine sadece eline değil, kalbini de açar.
Allah’a açılmış bir kalp ‘Rabbim!’ dediğinde ‘Buyur kulum, buradayım, söyle!’ cevabını kalbinin kulağıyla duyar. ‘Allah’ım.’ Dediğimiz an, ‘Buyur kulum!’ diyeni duyarız-eğer kalp kulağımız varsa… Mevlana bu tatlı gerçeği, bir hadisin izahı sadedinde söylüyor.
Kendisini İlahi bir aşkla aşan ve Rabbine vasıl olan insan, dünyayı ahiretin ön sözü haline getirmiş olur. Daimi bir aşk ve şevk ile, gerçek sevinçlere kanatlanır.
Bütün sevgisizlik engellerinin üzerinde sevgi ve şefkat kanatlarıyla uçar gider. Hiç kimse onun keyfini, zevkini, neşesini bozamaz. Yunus diliyle dersek, şöyle nida eder aleme:
‘Ballar balını buldum. Kovanım yağma olsun.’
Alıntı
Seviyorum..
İnce ince işlenmiş desenleri, nakışları, dünyanın inceliklerini..
Seviyorum..
Çiçekleri, pembeyi, kelebekleri, bulutları..
Rabbimin yarattığı, "OL" deyip oldurduğu şeyleri..
Çok şükür ki Rabbim, sevmeyi sevdirdin bizlere..
Sevmeyi seviyorum...
Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) :
"Müminler, birbirlerini sevmekte, merhamet etmekte, şefkat göstermekte tek vücut gibidirler. O vücudun bir organı rahatsız olursa, diğer organlar da acı çekip uykusuz kalır." buyurdu
(Nûman radıyallahu anh. Buhârî.)
Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) :
"Kişi, müslüman kardeşini severse, onu sevdiğini kendisine bildirsin." buyurdu:(Mikdam radıyallahu anh. Ebû Dâvud.)
Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) :
"Sevdiğini ölçülü sev! Çünkü o, bir gün nefret ettiğin kişi olabilir.
Nefret ettiğinden de ölçülü nefret et! Çünkü o, bir gün sevgili dostun olabilir." buyurdu
(Ebû Hureyre radıyallahu anh. Tirmizî.)
Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) :
"Kıyamet gününde Allah teâlâ şöyle buyuracak:
"Celâlim hakkı için, birbirlerini sevenler nerede? Bugün onları, gölgemden başka hiçbir gölgenin bulunmadığı şu anda, gölgemde gölgelendireceğim." buyurdu
(Ebû Hureyre radıyallahu anh. Müslim.)
