Eklembacaklı canlılar olduğu için yaygın olarak inanılanın aksine “böcek olmayan” örümcekler, fiziksel ve karakteristik özellikleri sebebiyle kendi isimleriyle anılan Örümceğimsiler(Arachnida) sınıfına dahil edilmiş canlılardır. Bilim insanlarının örümcekler ile ilgili dünya genelinde yaptığı en son araştırmalar; dünya üzerinde 111 farklı familyaya ait, toplam 3900 cinste örümcek olduğunu ve tür olarak incelendiğinde ise yaklaşık olarak 44 bin farklı örümcek türü bulunduğunu ortaya çıkarmıştır. Bu araştırma sonuçlarına göre örümceklerin dünya yaşamında en fazla türü olan canlılar arasında yer aldığı söylenebilir.
Dünya yaşamının neredeyse her yerinde karşılaşılan örümcekler, farklı ortamlara uyum sağlama ve “bilimsel yöntem ile açıklanması mümkün olmayan” bir şekilde farklı davranış biçimleri gösteren canlılardır. Gerçek anlamda bir strateji uzmanı olan örümceklerin bilim insanlarını şaşırtan pek çok davranış biçimi bulunmakta ve olaylara materyalist bir bakış açısı ile yaklaştığı için gözlemlerinde somut ve ölçülebilir sonuçlar arayan modern bilim bu davranışları açıklayamamaktadır. Zira bilimsel olarak örümcek türlerinin davranışlarının belirli nedenlere bağlanabilmesi için “tutarlı sonuçlar veren” deneyler ile bir takım kanıtlara ulaşılması gerekmektedir. Somut olarak gözlemlenebilecek tek kanıtın DNA’da saklı olduğunu düşünen bilimadamları, örümceklerin “tuhaf” davranışlarına neden olan bir gen dizilimi de bulamadığından tüm bu açıklanamaz olayları “içgüdü” olarak nitelendirmektedir.
Tam bir hayatta kalma uzmanı olan ve yaşadığı çevreyle mükemmel uyum sağlayan örümceklerin çok fazla türü olmasına rağmen birçok türün kendine has davranışları vardır. Bazı örümcek türleri simetrik ağlar örebilirken bazıları da akıl almaz bir şekilde zehirli olmadığı halde birkaç farklı zehirli örümcek türünün hareketlerini taklit edebilmektedir. Bilim insanları bu şekilde bir taklit yeteneğine sahip olan özel bir örümcek türü üzerinde birçok araştırma yapmış olmasına rağmen bu örümcek türünün bir başka örümcek ile karşılaştığında “kendini korumak ve diğer örümceği korkutmak için” nasıl bu tarz bir strateji uyguladığını açıklayamamıştır. Zira örümceğin birden fazla örümcek türünün davranışlarını taklit edebilmesi için öncelikle tüm bu zehirli örümcekleri gözlemlemesi, davranışlarını öğrenmesi ve son olarak da karşısına çıkan örümceği caydıracak örümcek türünün hareketlerini taklit etmesi gerekmektedir.
Yaşamı kendi başına bir soru işareti olan örümceklerin içinde yaşadığı ortama göre oldukça özel avlanma yöntemleri bulunmaktadır. Örümceklerin ördüğü ağlar “gerçek anlamda birer sanat eseri” olarak nitelendirilebilir. Yere inmek için de kullandıkları ağlarını yer ile temas sağlayıncaya dek uzatabilirler. Ayrıca bazı örümcek türlerinin ağlarını yere sabitleyerek kendilerini yüksek bir mesafeden aşağı bıraktığını ve hava akımını kullanarak oldukça uzak mesafeleri kat ettiği de bilinmektedir. Aslında örümceklerin tüm özelliklerini belirtmek için birkaç paragrafın yeterli olmayacağını söylemek çok daha doğru olacaktır
Dünya yaşamının neredeyse her yerinde karşılaşılan örümcekler, farklı ortamlara uyum sağlama ve “bilimsel yöntem ile açıklanması mümkün olmayan” bir şekilde farklı davranış biçimleri gösteren canlılardır. Gerçek anlamda bir strateji uzmanı olan örümceklerin bilim insanlarını şaşırtan pek çok davranış biçimi bulunmakta ve olaylara materyalist bir bakış açısı ile yaklaştığı için gözlemlerinde somut ve ölçülebilir sonuçlar arayan modern bilim bu davranışları açıklayamamaktadır. Zira bilimsel olarak örümcek türlerinin davranışlarının belirli nedenlere bağlanabilmesi için “tutarlı sonuçlar veren” deneyler ile bir takım kanıtlara ulaşılması gerekmektedir. Somut olarak gözlemlenebilecek tek kanıtın DNA’da saklı olduğunu düşünen bilimadamları, örümceklerin “tuhaf” davranışlarına neden olan bir gen dizilimi de bulamadığından tüm bu açıklanamaz olayları “içgüdü” olarak nitelendirmektedir.
Tam bir hayatta kalma uzmanı olan ve yaşadığı çevreyle mükemmel uyum sağlayan örümceklerin çok fazla türü olmasına rağmen birçok türün kendine has davranışları vardır. Bazı örümcek türleri simetrik ağlar örebilirken bazıları da akıl almaz bir şekilde zehirli olmadığı halde birkaç farklı zehirli örümcek türünün hareketlerini taklit edebilmektedir. Bilim insanları bu şekilde bir taklit yeteneğine sahip olan özel bir örümcek türü üzerinde birçok araştırma yapmış olmasına rağmen bu örümcek türünün bir başka örümcek ile karşılaştığında “kendini korumak ve diğer örümceği korkutmak için” nasıl bu tarz bir strateji uyguladığını açıklayamamıştır. Zira örümceğin birden fazla örümcek türünün davranışlarını taklit edebilmesi için öncelikle tüm bu zehirli örümcekleri gözlemlemesi, davranışlarını öğrenmesi ve son olarak da karşısına çıkan örümceği caydıracak örümcek türünün hareketlerini taklit etmesi gerekmektedir.
Yaşamı kendi başına bir soru işareti olan örümceklerin içinde yaşadığı ortama göre oldukça özel avlanma yöntemleri bulunmaktadır. Örümceklerin ördüğü ağlar “gerçek anlamda birer sanat eseri” olarak nitelendirilebilir. Yere inmek için de kullandıkları ağlarını yer ile temas sağlayıncaya dek uzatabilirler. Ayrıca bazı örümcek türlerinin ağlarını yere sabitleyerek kendilerini yüksek bir mesafeden aşağı bıraktığını ve hava akımını kullanarak oldukça uzak mesafeleri kat ettiği de bilinmektedir. Aslında örümceklerin tüm özelliklerini belirtmek için birkaç paragrafın yeterli olmayacağını söylemek çok daha doğru olacaktır
