Ne Verirsen Elinle O Gider Seninle
İnsanoğlu bu dünyaya imtihan için gönderilmiştir. Burada belirli bir süre kalacak, daha sonra ölüm denilen kapıdan geçerek ahiret yurduna varacaktır. Ahirette insan dünyada yaptığı küçük-büyük her şeyi karşısında bulacaktır (Kehf, 18/49). Orada kim zerre ağırlığınca bir hayır işlemiş ise onun mükâfatını, kim de zerre miktarı bir kötülük işlemiş ise onun cezasını görecektir (Zilzâl, 99/7- 8). O gün herkese işlediği amellerin karşılığı tastamam verilecek, (Al-i İmran, 3/185)
kimseye haksızlık yapılmayacaktır. (Bakara, 2/281).
Peygamber Efendimiz: “İnsanoğlu öldüğü zaman, amel defteri kapanır. Üç kimse bundan müstesnadır. Sadaka- i cariye sahibi kimseler, topluma yararlı bir ilim (eser) bırakanlar ve kendisine hayır dua eden hayırlı çocuk yetiştirenler.” (Tirmizî, “Ahkâm”, 36) buyurmuşlardır. Sadaka-i Cariye, sürekli ecir getiren sadaka anlamına gelir. İnsanların faydalandığı müesseseler kuran, eserler bırakan kimse, kendisi ölse bile, insanlar o şeyden faydalandıkları müddetçe onun sevabını almaya devam eder.
Sözün özü; nimeti paylaşmak bize bu dünyada huzur verecek, ebedi olan ahiret yurdunda Allah’ın rızasını kazanmamıza vesile olacak ve ebedî kurtuluşu getirecektir.