"Ey iman edenler! Allah'tan korkun, O'na yaklasmaya vesile arayin ve O'nun yolunda caba harcayin ki kurtulusa eresiniz..." (Maide Suresi, Ayet No:35)
Allahü Teala'ya belli bir mesafemizin oldugunu düsünelim... Bu mesafeyi daraltmak istiyoruz... Yukaridaki ayette gecen "vesile"yi baz almak suretiyle Allah'a yakinlik nasil olur...? Allah ile mesafemizi nasil daratabiliriz?
Mes'ele ayet o kadar acik olmasina ragmen, "vesile"yi özel ama subjektif bir yorumla belli bir seye hasretmek yok mu, cidden bizleri üzüyor... Hem de derinlerden...
Vesile'miz tarikat seyhleri olsun ... Mesela biz onlari nasil vesile kilacagiz Allah'a olan mesefemizi daraltmak anlaminda? Ben bunu anlamiyorum, hic anlayamayacagim da galiba... O seyh efendi benim ile Allah arasinda bulunan mesafeyi daraltmak icin ne yapacaktir, ki mesafe daralmis olsun, yaklasma adina...?
Bana namaz kil diyecektir...
Bana oruc tut diyecektir..
Bana haram isleme diyecektir.. vs...
Yani Allah'in emirlerini yapmam icin bana nasihat edecektir...
Ben böyle biliyorum...
Biz zaten onu mütemadiyen söylüyoruz... Bunda problem yoktur...
Cünkü neticede benim Allah'a yaklasmam ya da Allah'tan uzaklasmam amellerimle, fiillerimle ilgili bir durumdur...
Eger ben namaz kiliyorsam, imanimda samimi isem, ibadetlerimi yapiyor ve Allah'in yasaklarindan da kaciniyor isem, dahasi islam'in yeryüzüne hakim olmasi baglaminda elimden geldigince gayret sarfediyorsam, bütün bunlar benim Allah'a yaklasmama ya da Allah'a yakin olmama vesile olacaklardir ki tefsirciler de zaten bu sekilde aciklamada bulunmuslardir sözkonusu ayet icin...
Bize nasihat eden, bizi Islam Dini'nde bilgilendiren insanlarin önüne biz her zaman diz cökeriz...
Ama bugünkü seyhler, ben bir iki istisna biliyorum, tefisr, hadis, akait, kelam, fikih gibi dersler vermiyorlar... Bu derslerle hem manevi yönümüzü ve hem de ilmi yönümüzü inkisaf etmiyorlar...
Mahmut Efendi'yi Yavuz Selim'de epeyce dinlemisimdir...
Merhum Bayram Hoca o gür sesiyle mektubati okur, o da terceme ederdi...
Mesela merhum Esat COSAN Hocaefendi...
O da Iskenderpasa Camii'nde, hadis dersleri (sohbetleri) veriyordu, onu da epey bir dinlemisligim vardir...
Bu gibi ortamlar da kisiyi Allah'a yaklastirir... Sebebi ise, fiildir.. Kisinin fiilidir.. Amelidir... Dinleme bir fiildir.. Bilgilenme bir fiil, bir ameliyedir...
Mesela, ISLAMOGLU Hocaefendi de Akabe vakfi'nda tefsir sohbetleri veriyor...
Abdülaziz BAYINDIR da Süleymaniye vakfi'nda tefsir sohbetleri veriyor vs..
Buralara gidip bilgilenmek, bu sohbetlerden müstefit olmak, o manevi havayi solumak, bütün bunlar da bizleri Allah'a yaklastiran hususlardir...
NETICE:
Allah'a yaklasmak ya da Allah'tan uzaklasmak, tamamen insanin fiilleri ile ilgili husustur...
Allah'in emirlerini yapanlar yasaklarindan kacinanlar Allah'a yakin olanlardir...
Iste "vesile" budur...
Vesilelerinizde müdavim olunuz insallah
Allahü Teala'ya belli bir mesafemizin oldugunu düsünelim... Bu mesafeyi daraltmak istiyoruz... Yukaridaki ayette gecen "vesile"yi baz almak suretiyle Allah'a yakinlik nasil olur...? Allah ile mesafemizi nasil daratabiliriz?
Mes'ele ayet o kadar acik olmasina ragmen, "vesile"yi özel ama subjektif bir yorumla belli bir seye hasretmek yok mu, cidden bizleri üzüyor... Hem de derinlerden...
Vesile'miz tarikat seyhleri olsun ... Mesela biz onlari nasil vesile kilacagiz Allah'a olan mesefemizi daraltmak anlaminda? Ben bunu anlamiyorum, hic anlayamayacagim da galiba... O seyh efendi benim ile Allah arasinda bulunan mesafeyi daraltmak icin ne yapacaktir, ki mesafe daralmis olsun, yaklasma adina...?
Bana namaz kil diyecektir...
Bana oruc tut diyecektir..
Bana haram isleme diyecektir.. vs...
Yani Allah'in emirlerini yapmam icin bana nasihat edecektir...
Ben böyle biliyorum...
Biz zaten onu mütemadiyen söylüyoruz... Bunda problem yoktur...
Cünkü neticede benim Allah'a yaklasmam ya da Allah'tan uzaklasmam amellerimle, fiillerimle ilgili bir durumdur...
Eger ben namaz kiliyorsam, imanimda samimi isem, ibadetlerimi yapiyor ve Allah'in yasaklarindan da kaciniyor isem, dahasi islam'in yeryüzüne hakim olmasi baglaminda elimden geldigince gayret sarfediyorsam, bütün bunlar benim Allah'a yaklasmama ya da Allah'a yakin olmama vesile olacaklardir ki tefsirciler de zaten bu sekilde aciklamada bulunmuslardir sözkonusu ayet icin...
Bize nasihat eden, bizi Islam Dini'nde bilgilendiren insanlarin önüne biz her zaman diz cökeriz...
Ama bugünkü seyhler, ben bir iki istisna biliyorum, tefisr, hadis, akait, kelam, fikih gibi dersler vermiyorlar... Bu derslerle hem manevi yönümüzü ve hem de ilmi yönümüzü inkisaf etmiyorlar...
Mahmut Efendi'yi Yavuz Selim'de epeyce dinlemisimdir...
Merhum Bayram Hoca o gür sesiyle mektubati okur, o da terceme ederdi...
Mesela merhum Esat COSAN Hocaefendi...
O da Iskenderpasa Camii'nde, hadis dersleri (sohbetleri) veriyordu, onu da epey bir dinlemisligim vardir...
Bu gibi ortamlar da kisiyi Allah'a yaklastirir... Sebebi ise, fiildir.. Kisinin fiilidir.. Amelidir... Dinleme bir fiildir.. Bilgilenme bir fiil, bir ameliyedir...
Mesela, ISLAMOGLU Hocaefendi de Akabe vakfi'nda tefsir sohbetleri veriyor...
Abdülaziz BAYINDIR da Süleymaniye vakfi'nda tefsir sohbetleri veriyor vs..
Buralara gidip bilgilenmek, bu sohbetlerden müstefit olmak, o manevi havayi solumak, bütün bunlar da bizleri Allah'a yaklastiran hususlardir...
NETICE:
Allah'a yaklasmak ya da Allah'tan uzaklasmak, tamamen insanin fiilleri ile ilgili husustur...
Allah'in emirlerini yapanlar yasaklarindan kacinanlar Allah'a yakin olanlardir...
Iste "vesile" budur...
Vesilelerinizde müdavim olunuz insallah
