Tanıdığım her yeni yüzle
daha bir bölünüyor daha bir hüzünleniyorum...
huzuru yalnızlıkta buluyorum
vefa arıyorum hızla dökülen kelimelerde
anlıyorum ki çoktan kaldırılmış tozlu raflara...
kapağına bakıp kaldırılmış sessiz kitaplar gibi...
umudun kaybedildiği bir limanda
bilinmeyen yollarda kaybettiğimi arıyorum.
her yeni iz bir emanete
her yeni suret yeni bir ihanete varıyor.
vefayı arıyorum suretlerde...
ömrü ertelemişlerin resimlerinde...
bana yeni mısralar yazdıran
kokusunu yitirmiş kırmızı güllerdir
sevdasını kaybetmiş gönüller
yıkılmıştır artık viranedir...
ALINTIDIR
