K
Kayıtsız Üye
Ziyaretçi
Kendimi boşlukta dönüp duran bir bulut gibi hissediyorum.rüzgar ne tarafa esse o tarafa sürüklenen.içimde hep bir boşluk var doldurmak istediğim ama dolduramadığım.ne yediğim yemekten ne duyduğum sesten ne de aldığım nefesten hoşnut değilim.ben derdimi arkadaşlarıma anlattıkça onlar bana sen evini özledin yok sınav stresi yok gez dolaş diyorlar.onlarla da konuşmak istemiyorum artık.ben ne gezmek istiyorum ne başka birşey.depresyonda mıyım ? yoksa ben bir bulut muyum ? bu akşam bir arkadaşa dedim bu halimi manevi bir boşluk mu acaba dedi ? BİLMİYORUMM BİLMİYORUMM.iki Allah kelamı duyamıyorum kimseden tek başıma da derdimi diyemiyorum kimseye olmuyor olmuyor.bu ev beni günden güne daha berbat bir hale salıyor.kimse kapımı açıp derdin ne demiyor.film izliyor ders çalışıyor.yaşayan bir ölü gibiyim.nasıl üstesinden gelmeliyim ki ???