İslâm zinaya karşı ne gibi önlemler almıştır?
İslâm zinaya karşı kişi ve toplumla ilgili bir takım önlemler almıştır. İmkânı olanın evlenmesi, evlenemeyenin oruç tutarak kendini eğitmesi, bakışların haramdan korunması, kadınların mahrem yerlerini örtmesi, evlenme engeli bulunmayan erkek ve kadının başbaşa kalmaması gibi önlemler bunların başında gelir.
Allahü Teâlâ kadını erkeğe hayat arkadaşı olsun ve birbiri ile mutlu olsunlar diye yaratmıştır.( A’râf, 7/189; Nahl, 16/72) Allah’ın Rasûlü evlenme imkânı bulamayan gençlere şöyle buyurmuştur: “Sizden evlenmeye gücü yeten evlensin, çünkü evlilik gözü haramdan en iyi korur ve cinsel organ için de en sağlam kaledir. Evlenmeye gücü yetmeyen ise oruç tutsun. Çünkü oruç cinsel isteği kırar”( Buhârî, Savm, 1; Müslim, Sıyâm, 74, 79)
Kur’an’da erkek ve kadınların gözlerini haramdan korumaları, mahrem yerlerini örtmeleri emredilmiş, böylece zinaya giden yolun bir ölçüde kapanmış olacağına işaret edilmiştir.( Nûr, 24/30, 31) Diğer yandan Hz. Peygamber de dil, ağız, el, ayak ve göz gibi organların zinasından söz ederek,( Müslim, Kader, 5) zinaya zemin hazırlayan gayri meşru ilişkilerin, flört ve beraberliğin bir çeşit zina olduğunu belirterek sakındırmıştır.
Diğer yandan aralarında sürekli evlenme engeli bulunmayan bir erkekle kadının, başkalarının görüşüne açık bulunmayan kapalı bir mekânda baş başa kalmalarının yasaklanması da bir başka önlemdir. Halvet denilen bu durum için hadiste şöyle buyurulur: “Kim Allah’a ve ahiret gününe inanıyorsa, mahremi olmayan bir kadınla yalnız başına kalmasın, çünkü üçüncüleri şeytan olur.”( Müslim, Hac, 74; Tirmizî, Radâ, 16; Hâkim, Müstedrek, I, 114)
Karşı cinslerin birbirinin söz, fiil ve davranışlarından etkilenmesi kaçınılmazdır. Bunu en aza indirmek veya buna yol açacak durumlardan da sakınmak gerekir. Nitekim Kur’an ve sünnette bununla ilgili pek çok uyarı yer almıştır.( , 24/30, 31; Buhârî, İsti’zân, 12, Kader, 9, Nikâh, 43; Müslim, Kader, 20, 21; Ebû Dâvûd, Nikâh, 43; A. İbn Hanbel, II, 267, 276, 317, 329, 343) Diğer yandan kadınların yabancı erkekle konuşurken, ciddî ve ağır başlı olarak konuşmaları,( Ahzâb, 33/32) süs ve endamlarını göstermemeleri,( Nûr, 24/31) bunun için de sokağa çıktıklarında başörtüsü ve dış giysilerini örtünmeleri (Nûr, 24/31; Ahzâb, 33/59) harama kapı açacak davranışları önlemeye yönelik tedbirlerdendir. Hz. Peygamber’in, kadınların ev dışında başkalarına hissettirecek ölçüde koku sürünerek dolaşmalarını hoş karşılamaması da bu nitelikte bir önlemdir.( bk. Tirmizî, Edeb, 35, Radâ, 13)[
İslâm zinaya karşı kişi ve toplumla ilgili bir takım önlemler almıştır. İmkânı olanın evlenmesi, evlenemeyenin oruç tutarak kendini eğitmesi, bakışların haramdan korunması, kadınların mahrem yerlerini örtmesi, evlenme engeli bulunmayan erkek ve kadının başbaşa kalmaması gibi önlemler bunların başında gelir.
Allahü Teâlâ kadını erkeğe hayat arkadaşı olsun ve birbiri ile mutlu olsunlar diye yaratmıştır.( A’râf, 7/189; Nahl, 16/72) Allah’ın Rasûlü evlenme imkânı bulamayan gençlere şöyle buyurmuştur: “Sizden evlenmeye gücü yeten evlensin, çünkü evlilik gözü haramdan en iyi korur ve cinsel organ için de en sağlam kaledir. Evlenmeye gücü yetmeyen ise oruç tutsun. Çünkü oruç cinsel isteği kırar”( Buhârî, Savm, 1; Müslim, Sıyâm, 74, 79)
Kur’an’da erkek ve kadınların gözlerini haramdan korumaları, mahrem yerlerini örtmeleri emredilmiş, böylece zinaya giden yolun bir ölçüde kapanmış olacağına işaret edilmiştir.( Nûr, 24/30, 31) Diğer yandan Hz. Peygamber de dil, ağız, el, ayak ve göz gibi organların zinasından söz ederek,( Müslim, Kader, 5) zinaya zemin hazırlayan gayri meşru ilişkilerin, flört ve beraberliğin bir çeşit zina olduğunu belirterek sakındırmıştır.
Diğer yandan aralarında sürekli evlenme engeli bulunmayan bir erkekle kadının, başkalarının görüşüne açık bulunmayan kapalı bir mekânda baş başa kalmalarının yasaklanması da bir başka önlemdir. Halvet denilen bu durum için hadiste şöyle buyurulur: “Kim Allah’a ve ahiret gününe inanıyorsa, mahremi olmayan bir kadınla yalnız başına kalmasın, çünkü üçüncüleri şeytan olur.”( Müslim, Hac, 74; Tirmizî, Radâ, 16; Hâkim, Müstedrek, I, 114)
Karşı cinslerin birbirinin söz, fiil ve davranışlarından etkilenmesi kaçınılmazdır. Bunu en aza indirmek veya buna yol açacak durumlardan da sakınmak gerekir. Nitekim Kur’an ve sünnette bununla ilgili pek çok uyarı yer almıştır.( , 24/30, 31; Buhârî, İsti’zân, 12, Kader, 9, Nikâh, 43; Müslim, Kader, 20, 21; Ebû Dâvûd, Nikâh, 43; A. İbn Hanbel, II, 267, 276, 317, 329, 343) Diğer yandan kadınların yabancı erkekle konuşurken, ciddî ve ağır başlı olarak konuşmaları,( Ahzâb, 33/32) süs ve endamlarını göstermemeleri,( Nûr, 24/31) bunun için de sokağa çıktıklarında başörtüsü ve dış giysilerini örtünmeleri (Nûr, 24/31; Ahzâb, 33/59) harama kapı açacak davranışları önlemeye yönelik tedbirlerdendir. Hz. Peygamber’in, kadınların ev dışında başkalarına hissettirecek ölçüde koku sürünerek dolaşmalarını hoş karşılamaması da bu nitelikte bir önlemdir.( bk. Tirmizî, Edeb, 35, Radâ, 13)[
