S.A.
23 Mart 1960 da kendi ifadesiyle: "Seksen küsur senelik bütün hayatımda, dünya zevki namına bir şey bilmiyorum. Bütün ömrüm harp meydanlarında esaret zindanlarında, yahut memleket hapishanelerinde, memleket mahkemelerinde geçti. Çekmediğim cefa, görmediğim eza kalmadı. Divan–ı harplerde, bir cani gibi muamele gördüm; bir serseri gibi memleket memleket sürgüne yollandım. Memleket zindanlarında aylarca görüşmeden men olundum. Defalarca zehirlendim. Türlü türlü hakaretlere maruz kaldım. Zaman oldu ki, hayattan bin defa ziyade ölümü tercih ettim. Eğer dinim intihardan beni men etmeseydi, belki bugün Said topraklar altında çürümüş gitmişti”" diyen, Başbakanımız tabiriyle Onsuz Türkiyenin maneviyatı eksik kaldır dediği, tam dava adamı İMAM BEDİÜZZAMAN SAİD NURSİ hazretlerinin ahirete intikal etti...
Gizli dinsiz komitler dini kaldırmak için ellerinden geleni yapıyorlardı, kuranı yasaklıyorlardı, ezanı yasaklıyorlardı, Allah demek yasaktı, islama dair ne varsa yasaklıyorlardı... İnsanlar müslümanım bile diyemez olmuştu, öyle bir ortamda Üstad Bediüzzaman Kuranın sönmez ve söndürülemez manevi bir güneş olduğunu dünyaya haykırıyor, İnsanlara iman aşılıyordu... Çok uğraştılar, çok işkence yaptılar ama nafile... Milyonlarca insan hz üstadın vesilesi ile imanını kurtarmıştı... Ülke bir türlü istedikleri gibi dinsiz olmamıştı... Üstadın dirisi ile baş edemeyenler, ölüsü ile uğraşmak zorunda kalmışlar ve 1960 askeri darbesinden sonra mezarı yıkılmış bir bilinmeyene götürülmüştür...
O tüm bu işkencelere rağmen sadece milletinin imanını düşünüyor ve sabr ediyordu, mahkemelerde benim muhattabım sizler değilsiniz, ben sizinle değil, 50 sene sonra gelecek olanlarla konuşuyorum diyordu... ve Hz. Üstad vefat edeli 50 sene oldu...
Peki Hz. Üstadın sözüne kulak veriyor muyuz? Ona borcumuzu ödüyor muyuz? yada ödeme gayretinde miyiz? Hiç olmadı üstadın hayatını yada bizler için neler yaptığını hiç araştırdık mı? yada ruhunu fatihalar, yasinler hediye ettik mi?
Ruhun şad olsun ey büyük insan... Sen vazifeni yaptın ve gittin, Allah bizlere seni anlamayı nasip etsin...
Ruhunu el-fatiha...
23 Mart 1960 da kendi ifadesiyle: "Seksen küsur senelik bütün hayatımda, dünya zevki namına bir şey bilmiyorum. Bütün ömrüm harp meydanlarında esaret zindanlarında, yahut memleket hapishanelerinde, memleket mahkemelerinde geçti. Çekmediğim cefa, görmediğim eza kalmadı. Divan–ı harplerde, bir cani gibi muamele gördüm; bir serseri gibi memleket memleket sürgüne yollandım. Memleket zindanlarında aylarca görüşmeden men olundum. Defalarca zehirlendim. Türlü türlü hakaretlere maruz kaldım. Zaman oldu ki, hayattan bin defa ziyade ölümü tercih ettim. Eğer dinim intihardan beni men etmeseydi, belki bugün Said topraklar altında çürümüş gitmişti”" diyen, Başbakanımız tabiriyle Onsuz Türkiyenin maneviyatı eksik kaldır dediği, tam dava adamı İMAM BEDİÜZZAMAN SAİD NURSİ hazretlerinin ahirete intikal etti...
Gizli dinsiz komitler dini kaldırmak için ellerinden geleni yapıyorlardı, kuranı yasaklıyorlardı, ezanı yasaklıyorlardı, Allah demek yasaktı, islama dair ne varsa yasaklıyorlardı... İnsanlar müslümanım bile diyemez olmuştu, öyle bir ortamda Üstad Bediüzzaman Kuranın sönmez ve söndürülemez manevi bir güneş olduğunu dünyaya haykırıyor, İnsanlara iman aşılıyordu... Çok uğraştılar, çok işkence yaptılar ama nafile... Milyonlarca insan hz üstadın vesilesi ile imanını kurtarmıştı... Ülke bir türlü istedikleri gibi dinsiz olmamıştı... Üstadın dirisi ile baş edemeyenler, ölüsü ile uğraşmak zorunda kalmışlar ve 1960 askeri darbesinden sonra mezarı yıkılmış bir bilinmeyene götürülmüştür...
O tüm bu işkencelere rağmen sadece milletinin imanını düşünüyor ve sabr ediyordu, mahkemelerde benim muhattabım sizler değilsiniz, ben sizinle değil, 50 sene sonra gelecek olanlarla konuşuyorum diyordu... ve Hz. Üstad vefat edeli 50 sene oldu...
Peki Hz. Üstadın sözüne kulak veriyor muyuz? Ona borcumuzu ödüyor muyuz? yada ödeme gayretinde miyiz? Hiç olmadı üstadın hayatını yada bizler için neler yaptığını hiç araştırdık mı? yada ruhunu fatihalar, yasinler hediye ettik mi?
Ruhun şad olsun ey büyük insan... Sen vazifeni yaptın ve gittin, Allah bizlere seni anlamayı nasip etsin...
Ruhunu el-fatiha...
