Geleceğini Biliyordum...

sultan_mehmet

© ◄ كُن فَيَكُونُ ►
Yönetici
Forum Administrator
...

Savaşın en kanlı günlerinden biriydi. Asker en iyiarkadaşının az ileride,
kanlar içinde yere düştüğünü gördü.
İnsanın başını bir saniye siperden çıkaramayacağı gibi bir ateş altındaydılar.
Asker teğmenine koştu hemen:
- Komutanım, bir koşu arkadaşımı alıp geleyim mi?
'Delirdin mi?' der gibi baktı teğmen...
- Gitmeye değmez oğlum, arkadaşın delik deşikolmuş.
Büyük olasılıklaölmüştür bile. Kendi hayatını da tehlikeye atma sakın!
Ama asker o kadar ısrar etti ki, teğmen izin vermek zorunda kaldı.
- Peki, dene bakalım!
Asker yoğun ateş altında fırladı siperden ve mucize eseri, arkadaşının yanına kadar gitti,
yaralı arkadaşını sırtlandığı gibitaşıdı. Birliktesiperin içine yuvarlandılar.
Teğmen koşup yaralıya bir göz attı ve nefes nefese birkenara yıkılmışaskere döndü:
- Sana hayatını tehlikeye atmaya değmez, dememişmiydim! Bu zaten ölmüş...
- Değdi Komutanım, değdi! dedi asker.
- Nasıl değdi, arkadaşın zaten ölmüş, görmüyor musun?
- Gene de değdi komutanım, çünkü yanına vardığımdahenüz yaşıyordu...
Ve onun son sözlerini duymak, dünyalara bedeldi benimiçin...
Ve hıçkırarak,arkadaşının son sözlerini tekrarladı: 'Geleceğini biliyordum!'…..
GELECEĞİNİ BİLİYORDUM!

Kalbimizde 'arkadaşlık' denilen bir mucize var.

Nasılolduğunu, nasılbaşladığını bilemezsiniz.
Ama bunun özel bir armağanolduğunu,
Allah'ın birlütfu olduğunu bilirsiniz.
Gerçekten de arkadaşlar nadide mücevherlerdir.
Yüzünüzügüldürüp, başarmanıziçin cesaret verirler.
Sizi dinlerler ve kalplerini açmaya hazırdırlar.
Bugün arkadaşlarınıza, onlarla ne kadarilgilendiğinizi gösterin.

SaYa
 
Üst