Ey Gönüller Sultanı

sultan_mehmet

© ◄ كُن فَيَكُونُ ►
Yönetici
Forum Administrator
Dağlar taşlar konuşmuştu kendi dilince.
Bir ses duydu, Cebrâili orada görünce.
Sevgin doldu gönüllere, Ey Sultanı ezel!

Nurun kucaklar semayı Hira nur dağından.
Şerefi üstün Kuran inmemişmiydi oradan.
Göster görelim yüzünü, gül peygamberim.

Boyun kırmış Sevr titrer, Hira inler .
Başın eğmiş yüce gökler, Kuran diye gürler.
Rabbimin lütfu keremi, Ey gönüller sultanı!

Bu sevda ağrılarına yürekler dayanmaz.
Habibine olan sevgiler gönüllere sığmaz.
Sen ciğeri yanana su, canım peygamberim.

Elbette kalb hüzünlenir, göz yaşarır.
Bu yanmış yüreklerin, acı feryadıdır.
Ey sevgi güneşimiz! Bize bir selâm eyle.

Tutamadım gözlerimi, akıyor yağmur misali.
Rabbim metetmiş seni, sen dilsizlerin dili.
Ey yüce Rasûl! Bize gül gülümse dur.

Allahım ilâhi rahmetini üzerimize indir.
Efendimizi bize fazla yaklaştır, sevdir.
Ey enbiyalar sultanı! Ey ezel sırlarının şahidi!

Ey şanlı peygamber! Nesiller boyu anılacaksın.
Müminlerin engin gönlünde yaşıyacaksın.
Sen alemlere şifa nursun, Sen gözlere ışıksın.

Mekke / 14003 H.

Ali Kılıç Kakiz
 
Üst