Endişe:
f. Korku. Düşünce. Merak, keder, kuruntu.
Endişe-i istikbal:
Gelecek zamanı düşünmekten gelen merak, üzüntü, keder. Geleceği düşünmek.
Endişe-i mevt:
Ölüm endişesi. Ölüm korkusu.
Endiş:
Düşünen, mülâhaza eden, ölçülü davranan mânasında sıfat terkiblerinde kullanılır.
Meselâ: Akibet-endiş : Her işin sonunu düşünen.
K:Yeni Lûgat
f. Korku. Düşünce. Merak, keder, kuruntu.
Endişe-i istikbal:
Gelecek zamanı düşünmekten gelen merak, üzüntü, keder. Geleceği düşünmek.
Endişe-i mevt:
Ölüm endişesi. Ölüm korkusu.
Endiş:
Düşünen, mülâhaza eden, ölçülü davranan mânasında sıfat terkiblerinde kullanılır.
Meselâ: Akibet-endiş : Her işin sonunu düşünen.
K:Yeni Lûgat