Emân:
Korkusuzluk.
*Af ve yardım dileme.Eminlik.(Bak.Aman)
Aman:
(Emân) Emniyet. İmdat. Yardım dileği. Afv, ricâ, niyâz.
* Sabırsızlıkla hiddet ve infiâl ifâdesi.
* Tenbih, sakındırma.
Eman-hah:
f. Eman isteyen, eman diliyen, aman diyen.
Emâni:
Emniyetler. Niyetler, gayeler, istekler. Arzular, dilekler.
* f. Eminlik, korkusuzluk.
Emâni-i mahsusa:
Hususi arzular, özel maksatlar.
K:Yeni Lûgat
Korkusuzluk.
*Af ve yardım dileme.Eminlik.(Bak.Aman)
Aman:
(Emân) Emniyet. İmdat. Yardım dileği. Afv, ricâ, niyâz.
* Sabırsızlıkla hiddet ve infiâl ifâdesi.
* Tenbih, sakındırma.
Eman-hah:
f. Eman isteyen, eman diliyen, aman diyen.
Emâni:
Emniyetler. Niyetler, gayeler, istekler. Arzular, dilekler.
* f. Eminlik, korkusuzluk.
Emâni-i mahsusa:
Hususi arzular, özel maksatlar.
K:Yeni Lûgat