Dostum…

iNŞiRaH

Uzman Üye
Kademeli
Bir gün anlayacağım sabrın güzelliğini;
Sevgimi söyleyeceğim sabrı tavsiye eden tüm dostlarıma..
Bak diyeceğim,niyaz eden erermiş;
“Sabredenin mükafatı gerçekten sonsuz imiş;
Va’deden latif’tir! anladım…”diyeceğim.
Boynum bükülüyor dostum,
Nimetin büyüklüğü karşısında mahcûbiyetimden…
Boynum bükülüyor bazen d…e,sabredemediğimden!
Suçluluğuma rağmen,
Sokuluyorum onun hikmet denizine
Aklanmak için; arınmak için…
Ama dostum yürek gemimi delmişim kendi ellerimle
Sabrı tükettiğim bir günde,
Gemim su alsa da cesaret benimkisi..
Sokuluyorum sadece kıyılara;
Açılamıyorum ufka yakın yere..korkuyorum…
Bazen de üşüyorum…
Ama biliyorum ki başka deniz yok,
Beni varacağım yere ulaştıracak.
Dalgaların rotasını çizen “yar” olur bana; lutfeder…
Dostum, -hatalarımla- kabul eden yok ki başka…
Giden ardına bakmıyor ki…
Seven, sevgisini söylemiyor ki;
Sevgilisi,varlığını ondan talep edecek diye…
Dostum yan(ıl)ma boş yere; kâl değildir sevgi,
Hâle yansırsa güzel, yanarsın…yakarsın…varsın yansın!
Dostum,
Varsın ya, güzellik burada gizli,
Yakınlığın veya uzaklığın sözün zahiri
Alemin imtihanı
Varsın ya,
Uzaklığın dahi niyazıma vesile ya,
Daha ne isteyeyim ki,
İstemeli miyim ki,
Nasıl istenir ki…


adsizfffffffsfs.jpg

 
Üst