Cemal Serim
06 Eylül 2011 Salı 07:12
Serin servi gölgesine, verildi Cemal Serim,
Yatar! Huzur içinde, burası; muvakkat evim.
Sessizce açılır, bağlanan kefen’in, bağları,
Mütebessim yüzüyle; aşmış gelmiş çağları.
Tahtalar verilir, dizilirler; sıra-sıra,
Böyle bir kalabalık, görülür; ara-sıra.
Topraklar atılır, elden-ele; kürek-kürek,
Nasıl dayanır bilmem; işte bu hale yürek.
Başlanır okunmaya, sıradan aşr-ı şerifler,
Oturur bir-bir ayakta olan; müstemi’ler.
Bırakır gider; geride kalan çoluk-çocuğu,
Amelleriyle başlar; ebedî yolculuğu.
Münker-Nekir sualine, güzel cevap verilir,
Nurlar ile cevapları, çok daha kolay gelir.
Risale-i Nur’lar yoldaş olup, gelirler dile,
Her sualin cevabı; verilir, tam bile-bile.
Bekler durur şimdi O, subh-ı haşr’in yolunu,
Ya Rab! Mağfiret et, şu hâlis, Cemal kulunu.
Serdedelim hatırasın, incinmesin O bizden,
Güzel huylar mündemiçtir, seviyoruz o yüzden.
Herkese açık idi hanesinin kapısı,
İhsan, ikram bol idi, Karadeniz yapısı.
Kırmaz idi kimseyi, herkese saygı sonsuz,
Sohbet eksik kalırdı, tamamlanmazdı onsuz.
Bir Kardaşım! Deyişi, deler geçer yüreği,
Sadece Hizmet maksat, yoktur başka dileği.
Bir Bahçecik denince; akla gelir bahçesi,
Yetişir bahçesinde, meyvenin envâisi.
Yedirmekten zevk alır, tek yemeden kendisi,
Yiyip-içip şükreden, en makbûl efendisi.
Okumalar yapılmış, hanesinde yıllarca,
Sevap yağıyor şimdi; sâğnak-sâğnak tonlarca.
Ey! Kahraman Aziz Ağbey! Rahmetiniz bol olsun,
Bahçenizden geçerken, bizi saran kol olsun.
Bizi alıp götürsün cennetin bağlarına,
Resûl’ün (A.S.V.) Meclisine; O Altın çağlarına.
Gelen-geçen uğrasın, bahçende bir dinlensin,
Yesin-içsin afiyetle, sevabı sana gelsin.
Sadaka-i Cariye; kapısı açık kalsın,
Gelsin herkes bahçeye, daldan bir habbe alsın.
Sonra tefekkür etsin, Rahman-Rahîm Allah’ı,
Teşekkürle silinsin, varsa O’nun günahı.
Gönlün şen olsun Ağbey, yolumuz sana düşer,
Biliyoruz hanende, her an muhabbet pişer.
Hiçbir an boş kalmayacak, evin-barkın, ocağın,
Sımsıcaktır bizi saran, o şefkâtli kucağın.
Şen olsun evin barkın, çoluk-çocuk şen olsun,
Muhabbet, ganî-ganî, hem sevaplar bol olsun.
Ayrılık vakti geldi, bu ayrılık son olsun,
Cennet iskemlesinde, muhabbetler bol olsun.
Ayrılık kısa sürsün, mutluluk sonsuz olsun,
Bu fakir de yanında, sığınacak yer bulsun.
06 Eylül 2011 Salı 07:12
Serin servi gölgesine, verildi Cemal Serim,
Yatar! Huzur içinde, burası; muvakkat evim.
Sessizce açılır, bağlanan kefen’in, bağları,
Mütebessim yüzüyle; aşmış gelmiş çağları.
Tahtalar verilir, dizilirler; sıra-sıra,
Böyle bir kalabalık, görülür; ara-sıra.
Topraklar atılır, elden-ele; kürek-kürek,
Nasıl dayanır bilmem; işte bu hale yürek.
Başlanır okunmaya, sıradan aşr-ı şerifler,
Oturur bir-bir ayakta olan; müstemi’ler.
Bırakır gider; geride kalan çoluk-çocuğu,
Amelleriyle başlar; ebedî yolculuğu.
Münker-Nekir sualine, güzel cevap verilir,
Nurlar ile cevapları, çok daha kolay gelir.
Risale-i Nur’lar yoldaş olup, gelirler dile,
Her sualin cevabı; verilir, tam bile-bile.
Bekler durur şimdi O, subh-ı haşr’in yolunu,
Ya Rab! Mağfiret et, şu hâlis, Cemal kulunu.
Serdedelim hatırasın, incinmesin O bizden,
Güzel huylar mündemiçtir, seviyoruz o yüzden.
Herkese açık idi hanesinin kapısı,
İhsan, ikram bol idi, Karadeniz yapısı.
Kırmaz idi kimseyi, herkese saygı sonsuz,
Sohbet eksik kalırdı, tamamlanmazdı onsuz.
Bir Kardaşım! Deyişi, deler geçer yüreği,
Sadece Hizmet maksat, yoktur başka dileği.
Bir Bahçecik denince; akla gelir bahçesi,
Yetişir bahçesinde, meyvenin envâisi.
Yedirmekten zevk alır, tek yemeden kendisi,
Yiyip-içip şükreden, en makbûl efendisi.
Okumalar yapılmış, hanesinde yıllarca,
Sevap yağıyor şimdi; sâğnak-sâğnak tonlarca.
Ey! Kahraman Aziz Ağbey! Rahmetiniz bol olsun,
Bahçenizden geçerken, bizi saran kol olsun.
Bizi alıp götürsün cennetin bağlarına,
Resûl’ün (A.S.V.) Meclisine; O Altın çağlarına.
Gelen-geçen uğrasın, bahçende bir dinlensin,
Yesin-içsin afiyetle, sevabı sana gelsin.
Sadaka-i Cariye; kapısı açık kalsın,
Gelsin herkes bahçeye, daldan bir habbe alsın.
Sonra tefekkür etsin, Rahman-Rahîm Allah’ı,
Teşekkürle silinsin, varsa O’nun günahı.
Gönlün şen olsun Ağbey, yolumuz sana düşer,
Biliyoruz hanende, her an muhabbet pişer.
Hiçbir an boş kalmayacak, evin-barkın, ocağın,
Sımsıcaktır bizi saran, o şefkâtli kucağın.
Şen olsun evin barkın, çoluk-çocuk şen olsun,
Muhabbet, ganî-ganî, hem sevaplar bol olsun.
Ayrılık vakti geldi, bu ayrılık son olsun,
Cennet iskemlesinde, muhabbetler bol olsun.
Ayrılık kısa sürsün, mutluluk sonsuz olsun,
Bu fakir de yanında, sığınacak yer bulsun.
