Ahidname duası okunuşu anlamı arapça ve Türkçe.
Türkçe Anlamı:
"Ey semâvâti ve yeri yaratan, gayb ve şehadet alemlerini bilen Allah'ım! Ey Allah'ım! Bu dünya hayatında senden başka bir ilah olmadığına ahdediyorum. Sen birsin ve ortağın da yoktur. Muhammed (s.a.v.) senin kulun ve Rasûlün'dür. Beni, hiçbir halde nefsimle başbaşa bırakma, Allah'ım! Eğer beni nefsime bırakırsan,şerre yaklaştırır ve hayırdan uzaklaştırır. Ben hiçbir şeyime güvenmiyorum. Ancak Senin yüce rahmetine güveniyorum. Seninle ahdediyorum! Şüphesiz ki Sen va'dinden dönmezsin."
İbni Mes’ud (r.a.)'dan rivayet edilmiştir:
Peygamberimiz (s.a.v.) bir gün ashabına şöyle buyurdu: "Sizden biriniz, akşam-sabah Allahü Teâlâ Hazretleri'nin indinde, mükafatı yazılamayacak kadar büyük bir sevabının olmasını ister misiniz?" Ashabı: "Bu nasıl olur? Ya Rasûlallah!" dediler.
Efendimiz (s.a.v.) buyurdu ki: "Akşam-sabah bu duâyı okuduktan sonra, bir mühürle mühürlenerek Arş'ın altına konulur. Kıyamet gününde, "Rahman indinde ahdi olan nerededir?" diyerek bir münadi çağırır. "O kimseler Cennet'e girsinler." denilir." (Ruhül beyan)
Açıklama: Bu duâyı okuyana verilecek olan mükâfatı insanlar kâtip olsa, ağaçlar kalem olsa, sevabını yazmakla bitiremeyecekleri için, bu duânın mükâfatını, Allah'ü Teâlâ mahşerde kullarına takdim edecektir. Veminellahittevfik.
Bezzazı Sığar'dan naklen zikredilmiştir ki: Şayet ölünün alnı veya sarığı veya kefeni üzerine ahidname yazılırsa, umulurki Allah Teâlâ ölüye mağfiret eder.
Arapçası:
Allahümme fâtıras semâvâti ve'l ardı âlimel gaybi veş şehadeti, innî a’hedü ileyke biennî eşhedü enlâ ilahe illâ ente vahdeke lâ şerike lek. ve enne muhammeden abdüke ve rasûlüke ve inneke tekilnî ilâ nefsî tükarribnî mineş şerri ve tübâidnî minel hayri ve innî lâ esigu illâ birahmetike fecal li ahden tûfînîhi yevmel kıyameh. İnneke lâ tuhlifül mîâd.
Türkçe Anlamı:
"Ey semâvâti ve yeri yaratan, gayb ve şehadet alemlerini bilen Allah'ım! Ey Allah'ım! Bu dünya hayatında senden başka bir ilah olmadığına ahdediyorum. Sen birsin ve ortağın da yoktur. Muhammed (s.a.v.) senin kulun ve Rasûlün'dür. Beni, hiçbir halde nefsimle başbaşa bırakma, Allah'ım! Eğer beni nefsime bırakırsan,şerre yaklaştırır ve hayırdan uzaklaştırır. Ben hiçbir şeyime güvenmiyorum. Ancak Senin yüce rahmetine güveniyorum. Seninle ahdediyorum! Şüphesiz ki Sen va'dinden dönmezsin."
İbni Mes’ud (r.a.)'dan rivayet edilmiştir:
Peygamberimiz (s.a.v.) bir gün ashabına şöyle buyurdu: "Sizden biriniz, akşam-sabah Allahü Teâlâ Hazretleri'nin indinde, mükafatı yazılamayacak kadar büyük bir sevabının olmasını ister misiniz?" Ashabı: "Bu nasıl olur? Ya Rasûlallah!" dediler.
Efendimiz (s.a.v.) buyurdu ki: "Akşam-sabah bu duâyı okuduktan sonra, bir mühürle mühürlenerek Arş'ın altına konulur. Kıyamet gününde, "Rahman indinde ahdi olan nerededir?" diyerek bir münadi çağırır. "O kimseler Cennet'e girsinler." denilir." (Ruhül beyan)
Açıklama: Bu duâyı okuyana verilecek olan mükâfatı insanlar kâtip olsa, ağaçlar kalem olsa, sevabını yazmakla bitiremeyecekleri için, bu duânın mükâfatını, Allah'ü Teâlâ mahşerde kullarına takdim edecektir. Veminellahittevfik.
Bezzazı Sığar'dan naklen zikredilmiştir ki: Şayet ölünün alnı veya sarığı veya kefeni üzerine ahidname yazılırsa, umulurki Allah Teâlâ ölüye mağfiret eder.
Arapçası:
Allahümme fâtıras semâvâti ve'l ardı âlimel gaybi veş şehadeti, innî a’hedü ileyke biennî eşhedü enlâ ilahe illâ ente vahdeke lâ şerike lek. ve enne muhammeden abdüke ve rasûlüke ve inneke tekilnî ilâ nefsî tükarribnî mineş şerri ve tübâidnî minel hayri ve innî lâ esigu illâ birahmetike fecal li ahden tûfînîhi yevmel kıyameh. İnneke lâ tuhlifül mîâd.
Son düzenleme:
