LAMELİFLER
Hattat Hamid Aytaç’ın en önemli eserlerinden biri Şişli Camii yazılarıdır. Hamid büyük özenle cami yazılarını yazıp uygulamaktadır. Fakat kapı üzerindeki müsenna yazıyı bir türlü tamamlayamamıştır.
Ne kadar uğraştıysa da lamelifleri yerleştiremez. Bunun sıkıntı içerisindeyken yorgunlukla bir süre uyuklar ve rüyasında lamelifleri kolayca yerleştiriverir. Uyanır uyanmaz hemen rüyasındaki şekliyle lamelifleri yazarak istifi tamamlar.
Hattat Hamid, hüsn-ü hatta kendisini geliştirmenin yollarını aramaktadır. Bu konuda her fırsatı değerlendirir. Ta’lik yazıyı öğrenmek arzusu da dayanılmaz hale gelmiştir.
Bir dükkanın vitrininde Yesari’ye ait bir celi ta’lik levha görmüştür. Artık her gün o dükkanın önüne gelir saatlerce yazıyı seyreder. Birinci gün… ikinci gün… üçüncü gün… derken günlerce, bıkmadan usanmadan gelip dükkanın önünde ta’lik levhayı incelemektedir. Dükkan sahibi durumun farkındadır ama bi şey dememiştir o güne kadar. Fakat artık dükkan sahibi de bu durumdan sıkılmıştır. Hamid yine gelmiş yazıyı incelemek üzereyken dükkan sahibi: “nedir bu canım, böyle her gün, sıktın artık. Al şunu da bırak yakamı” deyip levhayı Hamid’e verir. Hamid müthiş bir sevinçle levhayı alıp koşarak atölyesine gider.
Derler ki, Hattat Hamid ta’lik yazının esrarına, bu levhayı inceleye inceleye vakıf olmuştur.
Hattat Hamid geceleri geç saatlere kadar, hattat bazen sabahlara kadar çalıştığı için gündüz çalışma masasında yazı yazarken kimi zaman elinde kalemle uyuklar.
Öyle ki, bazen harfin yarısını yazıp uyukladığı olurdu. Fakat bu halde bile eli yazının üzerinde hiç titremeden bekler, birkaç dakika sonra gözlerini açtığında kaldığı yerden aynen devam ederdi. Üstadın bu şekilde tamamladığı harfleri bozulmadan ve pürüzsüz yazması son derece enteresandır
Bir ara Hattat Hâmid’in odasının bulunduğu han büyük bir yangın geçiriyor. Eğer Hattat Hâmid’in odasına da yangın gelecek olursa —ki eski İstanbul yangınlarını düşünelim— mevcut olan bütün eserler yanıp kül olacak. Hancı geliyor: “Üstad!” diyor, “çabuk davran, toparlan, yangın geliyor, yanacaksın!”. Hattat Hâmid hiç istifini bozmadan çalışmasına devam ederek diyor ki: “Biz ‘ALLAH’ yazıyoruz kardeşim, yanmayız; siz başınızın çaresine bakın”, ve hakikaten bunu nasıl güçlü bir imanla söylediyse, ateş Hattat Hâmid’in kapısına kadar geliyor ve kapısında sönüyor..
Ailemiz
Hattat Hamid Aytaç’ın en önemli eserlerinden biri Şişli Camii yazılarıdır. Hamid büyük özenle cami yazılarını yazıp uygulamaktadır. Fakat kapı üzerindeki müsenna yazıyı bir türlü tamamlayamamıştır.
Ne kadar uğraştıysa da lamelifleri yerleştiremez. Bunun sıkıntı içerisindeyken yorgunlukla bir süre uyuklar ve rüyasında lamelifleri kolayca yerleştiriverir. Uyanır uyanmaz hemen rüyasındaki şekliyle lamelifleri yazarak istifi tamamlar.
Hattat Hamid, hüsn-ü hatta kendisini geliştirmenin yollarını aramaktadır. Bu konuda her fırsatı değerlendirir. Ta’lik yazıyı öğrenmek arzusu da dayanılmaz hale gelmiştir.
Bir dükkanın vitrininde Yesari’ye ait bir celi ta’lik levha görmüştür. Artık her gün o dükkanın önüne gelir saatlerce yazıyı seyreder. Birinci gün… ikinci gün… üçüncü gün… derken günlerce, bıkmadan usanmadan gelip dükkanın önünde ta’lik levhayı incelemektedir. Dükkan sahibi durumun farkındadır ama bi şey dememiştir o güne kadar. Fakat artık dükkan sahibi de bu durumdan sıkılmıştır. Hamid yine gelmiş yazıyı incelemek üzereyken dükkan sahibi: “nedir bu canım, böyle her gün, sıktın artık. Al şunu da bırak yakamı” deyip levhayı Hamid’e verir. Hamid müthiş bir sevinçle levhayı alıp koşarak atölyesine gider.
Derler ki, Hattat Hamid ta’lik yazının esrarına, bu levhayı inceleye inceleye vakıf olmuştur.
Hattat Hamid geceleri geç saatlere kadar, hattat bazen sabahlara kadar çalıştığı için gündüz çalışma masasında yazı yazarken kimi zaman elinde kalemle uyuklar.
Öyle ki, bazen harfin yarısını yazıp uyukladığı olurdu. Fakat bu halde bile eli yazının üzerinde hiç titremeden bekler, birkaç dakika sonra gözlerini açtığında kaldığı yerden aynen devam ederdi. Üstadın bu şekilde tamamladığı harfleri bozulmadan ve pürüzsüz yazması son derece enteresandır
Bir ara Hattat Hâmid’in odasının bulunduğu han büyük bir yangın geçiriyor. Eğer Hattat Hâmid’in odasına da yangın gelecek olursa —ki eski İstanbul yangınlarını düşünelim— mevcut olan bütün eserler yanıp kül olacak. Hancı geliyor: “Üstad!” diyor, “çabuk davran, toparlan, yangın geliyor, yanacaksın!”. Hattat Hâmid hiç istifini bozmadan çalışmasına devam ederek diyor ki: “Biz ‘ALLAH’ yazıyoruz kardeşim, yanmayız; siz başınızın çaresine bakın”, ve hakikaten bunu nasıl güçlü bir imanla söylediyse, ateş Hattat Hâmid’in kapısına kadar geliyor ve kapısında sönüyor..
Ailemiz
Moderatörün son düzenlenenleri:
