hep o özlemle beklediğim geleceğe adımımı attım ama hiçbirşey insanın hayal ettiği gibi değilmiş ya da merkurün hayal ettiği gibi bir gelecek olmadı bu... çaresizlik içindeyken anladım hayatın dizginlerini hep kendi elimde sanırdım oysa ki hiçbirşey benim elimde değilmiş ya da yanlışlar mı demeliydim yanlışların yol açtığı zorluklar... ya da ben kendimi her kandırıyor muydum...
karanlıklardan aydınlığa nasıl çıkar insan ya da kendine sığınacak bir limanı nerde bulur... bana ait olmayan bir hayatı yaşadığımı hissediyorum.. Bazen beni rabbimin bile terk ettiğini hissediyorum belki isyandır ama böyle hissediyorum bazı zamanlar...
anlamlandıramadığım bir hayata gene istemeden merhaba dediğim günü gönderip bitiriyorum bir sayfayı gene...
karanlıklardan aydınlığa nasıl çıkar insan ya da kendine sığınacak bir limanı nerde bulur... bana ait olmayan bir hayatı yaşadığımı hissediyorum.. Bazen beni rabbimin bile terk ettiğini hissediyorum belki isyandır ama böyle hissediyorum bazı zamanlar...
anlamlandıramadığım bir hayata gene istemeden merhaba dediğim günü gönderip bitiriyorum bir sayfayı gene...
