Teyemmümün şartlan beştir:
1- Hastalık veya yolculuk gibi bir özrün bulunması,
2- Namaz vaktinin girmiş olması,
3- Suyu aramış olması,
4- Su bulunduğu halde kullanılmasının mahzurlu olması. Suyu aradıktan sonra bulamaması.
5- Toz çıkaran temiz toprağın bulunması. Eğer bu toprağa kireç veya kum karışmışsa kullanılması caiz olmaz.
Teyemmüm, abdest ve gusülle veya yıkanması lazım gelen bir uzvun yerine su olmadığı zaman veya su olup ta gerektiği halde toprağı, el ve yüze sürmektir.
Teyemmüm, bu ümmetin hususiyetlerindendir. Hicret´in 6. senesinde farz kılınmıştır. Bu bir ruhsattır. Yani asli hükmün sebebi olan bir özüre binaen suyun kullanılmaması durumunda güçlükten kolaylığa geçmektir.
Delili, Allah´u Teala´nın şu ayet-i kerimesidir:
"Suya gücünüz yetmezse, o vakit tertemiz toprakla teyemmüm edin. Yüzlerinize re ellerinize mesh eyleyin. Allah sizin sıkıntıda olmanızı isle*mez." [1]
