Evlilik Çağı

[ömr-ü diyar]

İnsanın doğası, yaratılışı ve özelliği; evlilik yaşını tayin etmektedir ve o da ergenlik yaşıdır. Erkekler on altı, kızlar ise on yaşında ergenlik çağına girdiklerine göre şer’an evlenebilirler. Fakat evliliğin erkeklerde 17-18, kızlarda ise 14-15 yaşına kadar ertelenmesi daha uygundur. Zira erkekler de kızlar da, ergenlik çağının başlarında olgunluğa ve yeterli akıl gücüne sahip değildirler. Bu yaşlarda evliliğin çeşitli sorunları beraberinde getirmesi mümkündür.
Ayrıca, ergenliğin ilk iki üç yılında cinsel güdüler bütünüyle açığa çıkmamakta, gençlere bu noktada fazla bir baskı yapmamaktadır ve buna tahammül etmek onlar için çok zor olmayacaktır. Bundan dolayı evlilik için en uygun yaşın, erkeklerde 17-18, kızlarda ise 14-15 yaşları olması denilebilir. Evliliğin bu yaşlardan daha fazla ertelenmesi doğru değildir. Birtakım bedensel, ruhsal ve toplumsal olumsuzluklara düşülmesi mümkündür. Bu yaşlarda cinsel güdüler, bütünüyle ortaya çıkmakta, bütün gücüyle tahrik olmakta ve gençleri baskı altına almaktadır. Bunun meştu yollarla tatmin edilmesinden başka bir çare bulunmamaktadır.
Cinsel ihtiyaç, tıpkı yiyecek ve su ihtiyacı gibidir. Acıkan ya da susayan bir insana su içmekten ya da yemek yemekten sakın denilebilir mi? Sporla, eğlenceyle, oyunla, acıkmış ya da susamış bir insanı yemekyen ya da sudan uzaklaştırmak mümkün müdür? Cinsel ihtiyaçlar da açlık ve susuzluk gibi hatta belki de onlardan çok daha fazla şiddetli ve çok daha fazla güçlüdür. Eğer meşru yollarla tatmin edilmezse, genci sapkınlığa ve günaha sürüklemesi mümkündür. Bu durumda onu ortadan kaldırmak çok zor olacaktır.

Cinsel sapkınlıkların dünyevî ve uhrevî sonuçları konusunda gaflet göstermemek gerekmektedir. Gencin iman, iffet ve haya gücü ile güçlü cinsel güdülerini bastırdığını ve kendini günaha bulaşmaktan koruduğunu farz etsek bile, bunun yaratacağı ruhsal ve bedensel sonuçlar konusunda ne yapılabilecektir? Öyleyse belli bir yaştan sonra evlilikten başka çare yoktur ve en kısa sürede evlenilmelidir.

—————-
“Eş Seçimi” kitabından alıntıdır.
Yazar: İbrahim Emini
Sayfa:21

 

[merkur]

Bence çok erken bu yaş sınırları. Bu yaş dönemleri kız ve erkeğin ana baba kucağında olduğu dönem evet eskiden mantıklıydi ama şu an çok çok erken. 17 18 yaşında ki bir erkek çocuğu ya liseyi bitirmek üzere ya da üniversiteyi yeni kazanmış oluyor. Kaldı ki bu yaşta evlenen kişilerin mutsuz ya da zor anlaştıklarını ya da ayrıldıklarını rastladım. Bunlar benim çevrem için geçerli başka yerlerde farklı olabilir elbet ama bence çok çok erken.